Déclinaison / Conjugueur latin
dēfringo - Diathèse active
(dēfringo, dēfringis, defregi, dēfringĕre, defractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfringo |
| II sing. | dēfringis |
| III sing. | dēfringit |
| I plur. | dēfringĭmus |
| II plur. | dēfringĭtis |
| III plur. | dēfringunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfringēbam |
| II sing. | dēfringēbas |
| III sing. | dēfringēbat |
| I plur. | dēfringebāmus |
| II plur. | dēfringebātis |
| III plur. | dēfringēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfringam |
| II sing. | dēfringes |
| III sing. | dēfringet |
| I plur. | dēfringēmus |
| II plur. | dēfringētis |
| III plur. | dēfringent |
| PARFAIT |
| I sing. | defregi |
| II sing. | defregisti |
| III sing. | defregit |
| I plur. | defregĭmus |
| II plur. | defregistis |
| III plur. | defregērunt, defregēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defregĕram |
| II sing. | defregĕras |
| III sing. | defregĕrat |
| I plur. | defregerāmus |
| II plur. | defregerātis |
| III plur. | defregĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defregĕro |
| II sing. | defregĕris |
| III sing. | defregĕrit |
| I plur. | defregerĭmus |
| II plur. | defregerĭtis |
| III plur. | defregĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfringam |
| II sing. | dēfringas |
| III sing. | dēfringat |
| I plur. | dēfringāmus |
| II plur. | dēfringātis |
| III plur. | dēfringant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfringĕrem |
| II sing. | dēfringĕres |
| III sing. | dēfringĕret |
| I plur. | dēfringerēmus |
| II plur. | dēfringerētis |
| III plur. | dēfringĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | defregĕrim |
| II sing. | defregĕris |
| III sing. | defregĕrit |
| I plur. | defregerĭmus |
| II plur. | defregerĭtis |
| III plur. | defregĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defregissem |
| II sing. | defregisses |
| III sing. | defregisset |
| I plur. | defregissēmus |
| II plur. | defregissētis |
| III plur. | defregissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfringĕ |
| II plur. | dēfringĭte |
| FUTUR |
| II sing. | dēfringĭto |
| III sing. | dēfringĭto |
| II plur. | dēfringitōte |
| III plur. | dēfringunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēfringens, entis |
| FUTUR |
| defractūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēfringĕre |
| PARFAIT |
| defregisse |
| FUTUR |
| Singolare: | defractūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | defractūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēfringendi |
| Datif: | dēfringendo |
| Accusatif: | ad dēfringendum |
| Ablatif: | dēfringendo |
| SUPIN |
| defractum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFRINGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|