Déclinaison / Conjugueur latin
dēglūtĭor - Diathèse passive
(dēglūtĭo, dēglūtis, deglutivi, dēglūtīre, deglutitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēglūtĭor |
| II sing. | dēglūtīris, dēglūtīre |
| III sing. | dēglūtītur |
| I plur. | dēglūtīmur |
| II plur. | dēglūtimĭni |
| III plur. | dēglūtiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēglūtiēbar |
| II sing. | dēglūtiebāris, dēglūtiebāre |
| III sing. | dēglūtiebātur |
| I plur. | dēglūtiebāmur |
| II plur. | dēglūtiebamĭni |
| III plur. | dēglūtiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēglūtĭar |
| II sing. | dēglūtiēris, dēglūtiēre |
| III sing. | dēglūtiētur |
| I plur. | dēglūtiēmur |
| II plur. | dēglūtiemĭni |
| III plur. | dēglūtientur |
| PARFAIT |
| I sing. | deglutitus, a, um sum |
| II sing. | deglutitus, a, um es |
| III sing. | deglutitus, a, um est |
| I plur. | deglutiti, ae, a sumus |
| II plur. | deglutiti, ae, a estis |
| III plur. | deglutiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deglutitus, a, um eram |
| II sing. | deglutitus, a, um eras |
| III sing. | deglutitus, a, um erat |
| I plur. | deglutiti, ae, a eramus |
| II plur. | deglutiti, ae, a eratis |
| III plur. | deglutiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deglutitus, a, um ero |
| II sing. | deglutitus, a, um eris |
| III sing. | deglutitus, a, um erit |
| I plur. | deglutiti, ae, a erimus |
| II plur. | deglutiti, ae, a eritis |
| III plur. | deglutiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēglūtĭar |
| II sing. | dēglūtiāris, dēglūtiāre |
| III sing. | dēglūtiātur |
| I plur. | dēglūtiāmur |
| II plur. | dēglūtiamĭni |
| III plur. | dēglūtiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēglūtīrer |
| II sing. | dēglūtirēris, deglutivirēre |
| III sing. | dēglūtirētur |
| I plur. | dēglūtirēmur |
| II plur. | dēglūtirēmini |
| III plur. | dēglūtirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | deglutitus, a, um sim |
| II sing. | deglutitus, a, um sis |
| III sing. | deglutitus, a, um sit |
| I plur. | deglutiti, ae, a simus |
| II plur. | deglutiti, ae, a sitis |
| III plur. | deglutiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deglutitus, a, um essem |
| II sing. | deglutitus, a, um esses |
| III sing. | deglutitus, a, um esset |
| I plur. | deglutiti, ae, a essemus |
| II plur. | deglutiti, ae, a essetis |
| III plur. | deglutiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēglūtīre |
| II plur. | dēglūtimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēglūtītor |
| III sing. | dēglūtītor |
| II plur. | |
| III plur. | dēglūtiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| deglutitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēglūtīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | deglutitus, a, um esse |
| Plurale: | deglutiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| deglutitum esse |
| GERUNDIVO |
| dēglūtiendus, a, um |
| SUPIN |
| deglutitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEGLUTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|