Déclinaison / Conjugueur latin
dēmūtor - Diathèse passive
(dēmūto, dēmūtas, demutavi, dēmūtāre, demutatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēmūtor |
| II sing. | dēmūtāris, dēmūtāre |
| III sing. | dēmūtātur |
| I plur. | dēmūtāmur |
| II plur. | dēmūtamĭni |
| III plur. | dēmūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēmūtābar |
| II sing. | dēmūtabāris, dēmūtabāre |
| III sing. | dēmūtabātur |
| I plur. | dēmūtabāmur |
| II plur. | dēmūtabamĭni |
| III plur. | dēmūtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēmūtābor |
| II sing. | dēmūtabĕris, dēmūtabĕre |
| III sing. | dēmūtabĭtur |
| I plur. | dēmūtabĭmur |
| II plur. | dēmūtabimĭni |
| III plur. | dēmūtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | demutatus, a, um sum |
| II sing. | demutatus, a, um es |
| III sing. | demutatus, a, um est |
| I plur. | demutati, ae, a sumus |
| II plur. | demutati, ae, a estis |
| III plur. | demutati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | demutatus, a, um eram |
| II sing. | demutatus, a, um eras |
| III sing. | demutatus, a, um erat |
| I plur. | demutati, ae, a eramus |
| II plur. | demutati, ae, a eratis |
| III plur. | demutati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | demutatus, a, um ero |
| II sing. | demutatus, a, um eris |
| III sing. | demutatus, a, um erit |
| I plur. | demutati, ae, a erimus |
| II plur. | demutati, ae, a eritis |
| III plur. | demutati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēmūter |
| II sing. | dēmūtēris, dēmūtēre |
| III sing. | dēmūtētur |
| I plur. | dēmūtēmur |
| II plur. | dēmūtemĭni |
| III plur. | dēmūtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēmūtārer |
| II sing. | dēmūtarēris, dēmūtarēre |
| III sing. | dēmūtarētur |
| I plur. | dēmūtarēmur |
| II plur. | dēmūtaremĭni |
| III plur. | dēmūtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | demutatus, a, um sim |
| II sing. | demutatus, a, um sis |
| III sing. | demutatus, a, um sit |
| I plur. | demutati, ae, a simus |
| II plur. | demutati, ae, a sitis |
| III plur. | demutati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | demutatus, a, um essem |
| II sing. | demutatus, a, um esses |
| III sing. | demutatus, a, um esset |
| I plur. | demutati, ae, a essemus |
| II plur. | demutati, ae, a essetis |
| III plur. | demutati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēmūtāre |
| II plur. | dēmūtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēmūtātor |
| III sing. | dēmūtātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēmūtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| demutatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēmūtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | demutatus, a, um esse |
| Plurale: | demutati, ae, a esse |
| FUTUR |
| demutatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēmūtandus, a, um |
| SUPIN |
| demutatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEMUTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|