Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dentatus |
| Gen. | dentati |
| Dat. | dentato |
| Acc. | dentatum |
| Abl. | dentato |
| Voc. | dentate |
| PLURIEL |
| Nom. | dentati |
| Gen. | dentatōrum |
| Dat. | dentatis |
| Acc. | dentatos |
| Abl. | dentatis |
| Voc. | dentati |
| SINGULIER |
| Nom. | dentată |
| Gen. | dentatae |
| Dat. | dentatae |
| Acc. | dentatam |
| Abl. | dentatā |
| Voc. | dentată |
| PLURIEL |
| Nom. | dentatae |
| Gen. | dentatārum |
| Dat. | dentatis |
| Acc. | dentatas |
| Abl. | dentatis |
| Voc. | dentatae |
| SINGULIER |
| Nom. | dentatum |
| Gen. | dentati |
| Dat. | dentato |
| Acc. | dentatum |
| Abl. | dentato |
| Voc. | dentatum |
| PLURIEL |
| Nom. | dentata |
| Gen. | dentatōrum |
| Dat. | dentatis |
| Acc. | dentata |
| Abl. | dentatis | |