Déclinaison / Conjugueur latin
derigo - Diathèse active
(derigo, derigis, derexi, derigĕre, derectum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | derigo |
| II sing. | derigis |
| III sing. | derigit |
| I plur. | derigĭmus |
| II plur. | derigĭtis |
| III plur. | derigunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | derigēbam |
| II sing. | derigēbas |
| III sing. | derigēbat |
| I plur. | derigebāmus |
| II plur. | derigebātis |
| III plur. | derigēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | derigam |
| II sing. | deriges |
| III sing. | deriget |
| I plur. | derigēmus |
| II plur. | derigētis |
| III plur. | derigent |
| PARFAIT |
| I sing. | derexi |
| II sing. | derexisti |
| III sing. | derexit |
| I plur. | derexĭmus |
| II plur. | derexistis |
| III plur. | derexērunt, derexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | derexĕram |
| II sing. | derexĕras |
| III sing. | derexĕrat |
| I plur. | derexerāmus |
| II plur. | derexerātis |
| III plur. | derexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | derexĕro |
| II sing. | derexĕris |
| III sing. | derexĕrit |
| I plur. | derexerĭmus |
| II plur. | derexerĭtis |
| III plur. | derexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | derigam |
| II sing. | derigas |
| III sing. | derigat |
| I plur. | derigāmus |
| II plur. | derigātis |
| III plur. | derigant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | derigĕrem |
| II sing. | derigĕres |
| III sing. | derigĕret |
| I plur. | derigerēmus |
| II plur. | derigerētis |
| III plur. | derigĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | derexĕrim |
| II sing. | derexĕris |
| III sing. | derexĕrit |
| I plur. | derexerĭmus |
| II plur. | derexerĭtis |
| III plur. | derexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | derexissem |
| II sing. | derexisses |
| III sing. | derexisset |
| I plur. | derexissēmus |
| II plur. | derexissētis |
| III plur. | derexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | derigĕ |
| II plur. | derigĭte |
| FUTUR |
| II sing. | derigĭto |
| III sing. | derigĭto |
| II plur. | derigitōte |
| III plur. | derigunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| derigens, entis |
| FUTUR |
| derectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| derigĕre |
| PARFAIT |
| derexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | derectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | derectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | derigendi |
| Datif: | derigendo |
| Accusatif: | ad derigendum |
| Ablatif: | derigendo |
| SUPIN |
| derectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DERIGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|