Déclinaison / Conjugueur latin
dēsăcror - Diathèse passive
(dēsăcro, dēsăcras, desacravi, dēsăcrāre, desacratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsăcror |
| II sing. | dēsăcrāris, dēsăcrāre |
| III sing. | dēsăcrātur |
| I plur. | dēsăcrāmur |
| II plur. | dēsăcramĭni |
| III plur. | dēsăcrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsăcrābar |
| II sing. | dēsăcrabāris, dēsăcrabāre |
| III sing. | dēsăcrabātur |
| I plur. | dēsăcrabāmur |
| II plur. | dēsăcrabamĭni |
| III plur. | dēsăcrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēsăcrābor |
| II sing. | dēsăcrabĕris, dēsăcrabĕre |
| III sing. | dēsăcrabĭtur |
| I plur. | dēsăcrabĭmur |
| II plur. | dēsăcrabimĭni |
| III plur. | dēsăcrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | desacratus, a, um sum |
| II sing. | desacratus, a, um es |
| III sing. | desacratus, a, um est |
| I plur. | desacrati, ae, a sumus |
| II plur. | desacrati, ae, a estis |
| III plur. | desacrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | desacratus, a, um eram |
| II sing. | desacratus, a, um eras |
| III sing. | desacratus, a, um erat |
| I plur. | desacrati, ae, a eramus |
| II plur. | desacrati, ae, a eratis |
| III plur. | desacrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | desacratus, a, um ero |
| II sing. | desacratus, a, um eris |
| III sing. | desacratus, a, um erit |
| I plur. | desacrati, ae, a erimus |
| II plur. | desacrati, ae, a eritis |
| III plur. | desacrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsăcrer |
| II sing. | dēsăcrēris, dēsăcrēre |
| III sing. | dēsăcrētur |
| I plur. | dēsăcrēmur |
| II plur. | dēsăcremĭni |
| III plur. | dēsăcrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsăcrārer |
| II sing. | dēsăcrarēris, dēsăcrarēre |
| III sing. | dēsăcrarētur |
| I plur. | dēsăcrarēmur |
| II plur. | dēsăcraremĭni |
| III plur. | dēsăcrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | desacratus, a, um sim |
| II sing. | desacratus, a, um sis |
| III sing. | desacratus, a, um sit |
| I plur. | desacrati, ae, a simus |
| II plur. | desacrati, ae, a sitis |
| III plur. | desacrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | desacratus, a, um essem |
| II sing. | desacratus, a, um esses |
| III sing. | desacratus, a, um esset |
| I plur. | desacrati, ae, a essemus |
| II plur. | desacrati, ae, a essetis |
| III plur. | desacrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēsăcrāre |
| II plur. | dēsăcramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēsăcrātor |
| III sing. | dēsăcrātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēsăcrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| desacratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēsăcrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | desacratus, a, um esse |
| Plurale: | desacrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| desacratum esse |
| GERUNDIVO |
| dēsăcrandus, a, um | |