Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsōlo |
| II sing. | dēsōlas |
| III sing. | dēsōlat |
| I plur. | dēsōlāmus |
| II plur. | dēsōlātis |
| III plur. | dēsōlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsōlābam |
| II sing. | dēsōlābas |
| III sing. | dēsōlābat |
| I plur. | dēsōlabāmus |
| II plur. | dēsōlabātis |
| III plur. | dēsōlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēsōlābo |
| II sing. | dēsōlābis |
| III sing. | dēsōlābit |
| I plur. | dēsōlabĭmus |
| II plur. | dēsōlabĭtis |
| III plur. | dēsōlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | desolavi |
| II sing. | desolavisti |
| III sing. | desolavit |
| I plur. | desolavĭmus |
| II plur. | desolavistis |
| III plur. | desolavērunt, desolavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | desolavĕram |
| II sing. | desolavĕras |
| III sing. | desolavĕrat |
| I plur. | desolaverāmus |
| II plur. | desolaverātis |
| III plur. | desolavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | desolavĕro |
| II sing. | desolavĕris |
| III sing. | desolavĕrit |
| I plur. | desolaverĭmus |
| II plur. | desolaverĭtis |
| III plur. | desolavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsōlem |
| II sing. | dēsōles |
| III sing. | dēsōlet |
| I plur. | dēsōlēmus |
| II plur. | dēsōlētis |
| III plur. | dēsōlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsōlārem |
| II sing. | dēsōlāres |
| III sing. | dēsōlāret |
| I plur. | dēsōlarēmus |
| II plur. | dēsōlarētis |
| III plur. | dēsōlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | desolavĕrim |
| II sing. | desolavĕris |
| III sing. | desolavĕrit |
| I plur. | desolaverĭmus |
| II plur. | desolaverĭtis |
| III plur. | desolavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | desolavissem |
| II sing. | desolavisses |
| III sing. | desolavisset |
| I plur. | desolavissēmus |
| II plur. | desolavissētis |
| III plur. | desolavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēsōla |
| II plur. | dēsōlāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēsōlāto |
| III sing. | dēsōlāto |
| II plur. | dēsōlatōte |
| III plur. | dēsōlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēsōlans, antis |
| FUTUR |
| desolatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēsōlāre |
| PARFAIT |
| desolavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | desolatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | desolatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēsōlandi |
| Datif: | dēsōlando |
| Accusatif: | ad dēsōlandum |
| Ablatif: | dēsōlando |
| SUPIN |
| desolatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DESOLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|