Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsuēfĭo |
| II sing. | dēsuēfis |
| III sing. | dēsuēfit |
| I plur. | dēsuēfīmus |
| II plur. | dēsuēfītis |
| III plur. | dēsuēfĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsuēfiēbam |
| II sing. | dēsuēfiēbas |
| III sing. | dēsuēfiēbat |
| I plur. | dēsuēfiebāmus |
| II plur. | dēsuēfiebātis |
| III plur. | dēsuēfiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēsuēfĭam |
| II sing. | dēsuēfĭes |
| III sing. | dēsuēfĭet |
| I plur. | dēsuēfiēmus |
| II plur. | dēsuēfiētis |
| III plur. | dēsuēfĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | dēsuēfactus, a, um sum |
| II sing. | dēsuēfactus, a, um es |
| III sing. | dēsuēfactus, a, um est |
| I plur. | dēsuēfacti, ae, a sumus |
| II plur. | dēsuēfacti, ae, a estis |
| III plur. | dēsuēfacti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dēsuēfactus, a, um eram |
| II sing. | dēsuēfactus, a, um eras |
| III sing. | dēsuēfactus, a, um erat |
| I plur. | dēsuēfacti, ae, a eramus |
| II plur. | dēsuēfacti, ae, a eratis |
| III plur. | dēsuēfacti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dēsuēfactus, a, um ero |
| II sing. | dēsuēfactus, a, um eris |
| III sing. | dēsuēfactus, a, um erit |
| I plur. | dēsuēfacti, ae, a erimus |
| II plur. | dēsuēfacti, ae, a eritis |
| III plur. | dēsuēfacti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsuēfĭam |
| II sing. | dēsuēfĭas |
| III sing. | dēsuēfĭat |
| I plur. | dēsuēfiāmus |
| II plur. | dēsuēfiātis |
| III plur. | dēsuēfĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsuēfīrem |
| II sing. | dēsuēfīres |
| III sing. | dēsuēfīret |
| I plur. | dēsuēfirēmus |
| II plur. | dēsuēfirētis |
| III plur. | dēsuēfīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | dēsuēfactus, a, um sim |
| II sing. | dēsuēfactus, a, um sis |
| III sing. | dēsuēfactus, a, um sit |
| I plur. | dēsuēfacti, ae, a simus |
| II plur. | dēsuēfacti, ae, a sitis |
| III plur. | dēsuēfacti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dēsuēfactus, a, um essem |
| II sing. | dēsuēfactus, a, um esses |
| III sing. | dēsuēfactus, a, um esset |
| I plur. | dēsuēfacti, ae, a essemus |
| II plur. | dēsuēfacti, ae, a essetis |
| III plur. | dēsuēfacti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēsuēfi |
| II plur. | dēsuēfīte |
| FUTUR |
| II sing. | dēsuēfīto |
| III sing. | dēsuēfīto |
| II plur. | dēsuēfitōte |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| |
| FUTUR |
| dēsuēfactūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | dēsuēfactum |
| Passivo: | dēsuēfactu |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēsuēfieri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dēsuēfactus, a, um esse |
| Plurale: | dēsuēfacti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Attivo: | dēsuēfuturūm, am, ūm esse, dēsuēfore |
| Passivo: | desuefacūm, as, a esse |
 |
| GERUNDIF |
| Génitif: | |
| Datif: | |
| Accusatif: | |
| Ablatif: | |
| GERUNDIVO |
| desuefaciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DESUEFIO200}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|