Déclinaison / Conjugueur latin
dētermĭno - Diathèse active
(dētermĭno, dētermĭnas, determinavi, dētermĭnāre, determinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dētermĭno |
| II sing. | dētermĭnas |
| III sing. | dētermĭnat |
| I plur. | dētermĭnāmus |
| II plur. | dētermĭnātis |
| III plur. | dētermĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dētermĭnābam |
| II sing. | dētermĭnābas |
| III sing. | dētermĭnābat |
| I plur. | dētermĭnabāmus |
| II plur. | dētermĭnabātis |
| III plur. | dētermĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dētermĭnābo |
| II sing. | dētermĭnābis |
| III sing. | dētermĭnābit |
| I plur. | dētermĭnabĭmus |
| II plur. | dētermĭnabĭtis |
| III plur. | dētermĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | determinavi |
| II sing. | determinavisti |
| III sing. | determinavit |
| I plur. | determinavĭmus |
| II plur. | determinavistis |
| III plur. | determinavērunt, determinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | determinavĕram |
| II sing. | determinavĕras |
| III sing. | determinavĕrat |
| I plur. | determinaverāmus |
| II plur. | determinaverātis |
| III plur. | determinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | determinavĕro |
| II sing. | determinavĕris |
| III sing. | determinavĕrit |
| I plur. | determinaverĭmus |
| II plur. | determinaverĭtis |
| III plur. | determinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dētermĭnem |
| II sing. | dētermĭnes |
| III sing. | dētermĭnet |
| I plur. | dētermĭnēmus |
| II plur. | dētermĭnētis |
| III plur. | dētermĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dētermĭnārem |
| II sing. | dētermĭnāres |
| III sing. | dētermĭnāret |
| I plur. | dētermĭnarēmus |
| II plur. | dētermĭnarētis |
| III plur. | dētermĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | determinavĕrim |
| II sing. | determinavĕris |
| III sing. | determinavĕrit |
| I plur. | determinaverĭmus |
| II plur. | determinaverĭtis |
| III plur. | determinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | determinavissem |
| II sing. | determinavisses |
| III sing. | determinavisset |
| I plur. | determinavissēmus |
| II plur. | determinavissētis |
| III plur. | determinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dētermĭna |
| II plur. | dētermĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | dētermĭnāto |
| III sing. | dētermĭnāto |
| II plur. | dētermĭnatōte |
| III plur. | dētermĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dētermĭnans, antis |
| FUTUR |
| determinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dētermĭnāre |
| PARFAIT |
| determinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | determinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | determinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dētermĭnandi |
| Datif: | dētermĭnando |
| Accusatif: | ad dētermĭnandum |
| Ablatif: | dētermĭnando |
| SUPIN |
| determinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DETERMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|