Déclinaison / Conjugueur latin
dētrunco - Diathèse active
(dētrunco, dētruncas, detruncavi, dētruncāre, detruncatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dētrunco |
| II sing. | dētruncas |
| III sing. | dētruncat |
| I plur. | dētruncāmus |
| II plur. | dētruncātis |
| III plur. | dētruncant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dētruncābam |
| II sing. | dētruncābas |
| III sing. | dētruncābat |
| I plur. | dētruncabāmus |
| II plur. | dētruncabātis |
| III plur. | dētruncābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dētruncābo |
| II sing. | dētruncābis |
| III sing. | dētruncābit |
| I plur. | dētruncabĭmus |
| II plur. | dētruncabĭtis |
| III plur. | dētruncābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | detruncavi |
| II sing. | detruncavisti |
| III sing. | detruncavit |
| I plur. | detruncavĭmus |
| II plur. | detruncavistis |
| III plur. | detruncavērunt, detruncavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | detruncavĕram |
| II sing. | detruncavĕras |
| III sing. | detruncavĕrat |
| I plur. | detruncaverāmus |
| II plur. | detruncaverātis |
| III plur. | detruncavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | detruncavĕro |
| II sing. | detruncavĕris |
| III sing. | detruncavĕrit |
| I plur. | detruncaverĭmus |
| II plur. | detruncaverĭtis |
| III plur. | detruncavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dētruncem |
| II sing. | dētrunces |
| III sing. | dētruncet |
| I plur. | dētruncēmus |
| II plur. | dētruncētis |
| III plur. | dētruncent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dētruncārem |
| II sing. | dētruncāres |
| III sing. | dētruncāret |
| I plur. | dētruncarēmus |
| II plur. | dētruncarētis |
| III plur. | dētruncārent |
| PARFAIT |
| I sing. | detruncavĕrim |
| II sing. | detruncavĕris |
| III sing. | detruncavĕrit |
| I plur. | detruncaverĭmus |
| II plur. | detruncaverĭtis |
| III plur. | detruncavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | detruncavissem |
| II sing. | detruncavisses |
| III sing. | detruncavisset |
| I plur. | detruncavissēmus |
| II plur. | detruncavissētis |
| III plur. | detruncavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dētrunca |
| II plur. | dētruncāte |
| FUTUR |
| II sing. | dētruncāto |
| III sing. | dētruncāto |
| II plur. | dētruncatōte |
| III plur. | dētruncanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dētruncans, antis |
| FUTUR |
| detruncatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dētruncāre |
| PARFAIT |
| detruncavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | detruncatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | detruncatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dētruncandi |
| Datif: | dētruncando |
| Accusatif: | ad dētruncandum |
| Ablatif: | dētruncando |
| SUPIN |
| detruncatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DETRUNCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|