Déclinaison / Conjugueur latin
dēverbĕro - Diathèse active
(dēverbĕro, dēverbĕras, deverberavi, dēverbĕrāre, deverberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēverbĕro |
| II sing. | dēverbĕras |
| III sing. | dēverbĕrat |
| I plur. | dēverbĕrāmus |
| II plur. | dēverbĕrātis |
| III plur. | dēverbĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēverbĕrābam |
| II sing. | dēverbĕrābas |
| III sing. | dēverbĕrābat |
| I plur. | dēverbĕrabāmus |
| II plur. | dēverbĕrabātis |
| III plur. | dēverbĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēverbĕrābo |
| II sing. | dēverbĕrābis |
| III sing. | dēverbĕrābit |
| I plur. | dēverbĕrabĭmus |
| II plur. | dēverbĕrabĭtis |
| III plur. | dēverbĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | deverberavi |
| II sing. | deverberavisti |
| III sing. | deverberavit |
| I plur. | deverberavĭmus |
| II plur. | deverberavistis |
| III plur. | deverberavērunt, deverberavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deverberavĕram |
| II sing. | deverberavĕras |
| III sing. | deverberavĕrat |
| I plur. | deverberaverāmus |
| II plur. | deverberaverātis |
| III plur. | deverberavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deverberavĕro |
| II sing. | deverberavĕris |
| III sing. | deverberavĕrit |
| I plur. | deverberaverĭmus |
| II plur. | deverberaverĭtis |
| III plur. | deverberavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēverbĕrem |
| II sing. | dēverbĕres |
| III sing. | dēverbĕret |
| I plur. | dēverbĕrēmus |
| II plur. | dēverbĕrētis |
| III plur. | dēverbĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēverbĕrārem |
| II sing. | dēverbĕrāres |
| III sing. | dēverbĕrāret |
| I plur. | dēverbĕrarēmus |
| II plur. | dēverbĕrarētis |
| III plur. | dēverbĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | deverberavĕrim |
| II sing. | deverberavĕris |
| III sing. | deverberavĕrit |
| I plur. | deverberaverĭmus |
| II plur. | deverberaverĭtis |
| III plur. | deverberavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deverberavissem |
| II sing. | deverberavisses |
| III sing. | deverberavisset |
| I plur. | deverberavissēmus |
| II plur. | deverberavissētis |
| III plur. | deverberavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēverbĕra |
| II plur. | dēverbĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēverbĕrāto |
| III sing. | dēverbĕrāto |
| II plur. | dēverbĕratōte |
| III plur. | dēverbĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēverbĕrans, antis |
| FUTUR |
| deverberatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēverbĕrāre |
| PARFAIT |
| deverberavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | deverberatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | deverberatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēverbĕrandi |
| Datif: | dēverbĕrando |
| Accusatif: | ad dēverbĕrandum |
| Ablatif: | dēverbĕrando |
| SUPIN |
| deverberatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEVERBERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|