Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvīto |
| II sing. | dēvītas |
| III sing. | dēvītat |
| I plur. | dēvītāmus |
| II plur. | dēvītātis |
| III plur. | dēvītant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvītābam |
| II sing. | dēvītābas |
| III sing. | dēvītābat |
| I plur. | dēvītabāmus |
| II plur. | dēvītabātis |
| III plur. | dēvītābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēvītābo |
| II sing. | dēvītābis |
| III sing. | dēvītābit |
| I plur. | dēvītabĭmus |
| II plur. | dēvītabĭtis |
| III plur. | dēvītābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | devitavi |
| II sing. | devitavisti |
| III sing. | devitavit |
| I plur. | devitavĭmus |
| II plur. | devitavistis |
| III plur. | devitavērunt, devitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devitavĕram |
| II sing. | devitavĕras |
| III sing. | devitavĕrat |
| I plur. | devitaverāmus |
| II plur. | devitaverātis |
| III plur. | devitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | devitavĕro |
| II sing. | devitavĕris |
| III sing. | devitavĕrit |
| I plur. | devitaverĭmus |
| II plur. | devitaverĭtis |
| III plur. | devitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvītem |
| II sing. | dēvītes |
| III sing. | dēvītet |
| I plur. | dēvītēmus |
| II plur. | dēvītētis |
| III plur. | dēvītent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvītārem |
| II sing. | dēvītāres |
| III sing. | dēvītāret |
| I plur. | dēvītarēmus |
| II plur. | dēvītarētis |
| III plur. | dēvītārent |
| PARFAIT |
| I sing. | devitavĕrim |
| II sing. | devitavĕris |
| III sing. | devitavĕrit |
| I plur. | devitaverĭmus |
| II plur. | devitaverĭtis |
| III plur. | devitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devitavissem |
| II sing. | devitavisses |
| III sing. | devitavisset |
| I plur. | devitavissēmus |
| II plur. | devitavissētis |
| III plur. | devitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēvīta |
| II plur. | dēvītāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēvītāto |
| III sing. | dēvītāto |
| II plur. | dēvītatōte |
| III plur. | dēvītanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēvītans, antis |
| FUTUR |
| devitatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēvītāre |
| PARFAIT |
| devitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | devitatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | devitatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēvītandi |
| Datif: | dēvītando |
| Accusatif: | ad dēvītandum |
| Ablatif: | dēvītando |
| SUPIN |
| devitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEVITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|