Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | difficilis |
| Gen. | difficilis |
| Dat. | difficili |
| Acc. | difficilem |
| Abl. | difficili |
| Voc. | difficilis |
| PLURIEL |
| Nom. | difficiles |
| Gen. | difficilĭum |
| Dat. | difficilĭbus |
| Acc. | difficiles |
| Abl. | difficilĭbus |
| Voc. | difficiles |
| SINGULIER |
| Nom. | difficilis |
| Gen. | difficilis |
| Dat. | difficili |
| Acc. | difficilem |
| Abl. | difficili |
| Voc. | difficilis |
| PLURIEL |
| Nom. | difficiles |
| Gen. | difficilĭum |
| Dat. | difficilĭbus |
| Acc. | difficiles |
| Abl. | difficilĭbus |
| Voc. | difficiles |
| SINGULIER |
| Nom. | difficile |
| Gen. | difficilis |
| Dat. | difficili |
| Acc. | difficile |
| Abl. | difficili |
| Voc. | difficile |
| PLURIEL |
| Nom. | difficilĭa |
| Gen. | difficilĭum |
| Dat. | difficilĭbus |
| Acc. | difficilĭa |
| Abl. | difficilĭbus | |