Déclinaison / Conjugueur latin
diffringor - Diathèse passive
(diffringo, diffringis, diffregi, diffringĕre, diffractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | diffringor |
| II sing. | diffringĕris, diffringĕre |
| III sing. | diffringĭtur |
| I plur. | diffringĭmur |
| II plur. | diffringimĭni |
| III plur. | diffringuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | diffringēbar |
| II sing. | diffringebāris, diffringebāre |
| III sing. | diffringebātur |
| I plur. | diffringebāmur |
| II plur. | diffringebamĭni |
| III plur. | diffringebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | diffringar |
| II sing. | diffringēris, diffringēre |
| III sing. | diffringētur |
| I plur. | diffringēmur |
| II plur. | diffringemĭni |
| III plur. | diffringentur |
| PARFAIT |
| I sing. | diffractus, a, um sum |
| II sing. | diffractus, a, um es |
| III sing. | diffractus, a, um est |
| I plur. | diffracti, ae, a sumus |
| II plur. | diffracti, ae, a estis |
| III plur. | diffracti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diffractus, a, um eram |
| II sing. | diffractus, a, um eras |
| III sing. | diffractus, a, um erat |
| I plur. | diffracti, ae, a eramus |
| II plur. | diffracti, ae, a eratis |
| III plur. | diffracti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diffractus, a, um ero |
| II sing. | diffractus, a, um eris |
| III sing. | diffractus, a, um erit |
| I plur. | diffracti, ae, a erimus |
| II plur. | diffracti, ae, a eritis |
| III plur. | diffracti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | diffringar |
| II sing. | diffringāris, diffringāre |
| III sing. | diffringātur |
| I plur. | diffringāmur |
| II plur. | diffringamĭni |
| III plur. | diffringantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | diffringĕrer |
| II sing. | diffringerēris, diffringerēre |
| III sing. | diffringerētur |
| I plur. | diffringerēmur |
| II plur. | diffringeremĭni |
| III plur. | diffringerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | diffractus, a, um sim |
| II sing. | diffractus, a, um sis |
| III sing. | diffractus, a, um sit |
| I plur. | diffracti, ae, a simus |
| II plur. | diffracti, ae, a sitis |
| III plur. | diffracti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diffractus, a, um essem |
| II sing. | diffractus, a, um esses |
| III sing. | diffractus, a, um esset |
| I plur. | diffracti, ae, a essemus |
| II plur. | diffracti, ae, a essetis |
| III plur. | diffracti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | diffringĕre |
| II plur. | diffringimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | diffringĭtor |
| III sing. | diffringĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | diffringuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| diffractus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| diffringi |
| PARFAIT |
| Singolare: | diffractus, a, um esse |
| Plurale: | diffracti, ae, a esse |
| FUTUR |
| diffractum esse |
| GERUNDIVO |
| diffringendus, a, um |
| SUPIN |
| diffractu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIFFRINGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|