Déclinaison / Conjugueur latin
diffundo - Diathèse active
(diffundo, diffundis, diffudi, diffundĕre, diffusum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | diffundo |
| II sing. | diffundis |
| III sing. | diffundit |
| I plur. | diffundĭmus |
| II plur. | diffundĭtis |
| III plur. | diffundunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | diffundēbam |
| II sing. | diffundēbas |
| III sing. | diffundēbat |
| I plur. | diffundebāmus |
| II plur. | diffundebātis |
| III plur. | diffundēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | diffundam |
| II sing. | diffundes |
| III sing. | diffundet |
| I plur. | diffundēmus |
| II plur. | diffundētis |
| III plur. | diffundent |
| PARFAIT |
| I sing. | diffudi |
| II sing. | diffudisti |
| III sing. | diffudit |
| I plur. | diffudĭmus |
| II plur. | diffudistis |
| III plur. | diffudērunt, diffudēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diffudĕram |
| II sing. | diffudĕras |
| III sing. | diffudĕrat |
| I plur. | diffuderāmus |
| II plur. | diffuderātis |
| III plur. | diffudĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diffudĕro |
| II sing. | diffudĕris |
| III sing. | diffudĕrit |
| I plur. | diffuderĭmus |
| II plur. | diffuderĭtis |
| III plur. | diffudĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | diffundam |
| II sing. | diffundas |
| III sing. | diffundat |
| I plur. | diffundāmus |
| II plur. | diffundātis |
| III plur. | diffundant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | diffundĕrem |
| II sing. | diffundĕres |
| III sing. | diffundĕret |
| I plur. | diffunderēmus |
| II plur. | diffunderētis |
| III plur. | diffundĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | diffudĕrim |
| II sing. | diffudĕris |
| III sing. | diffudĕrit |
| I plur. | diffuderĭmus |
| II plur. | diffuderĭtis |
| III plur. | diffudĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diffudissem |
| II sing. | diffudisses |
| III sing. | diffudisset |
| I plur. | diffudissēmus |
| II plur. | diffudissētis |
| III plur. | diffudissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | diffundĕ |
| II plur. | diffundĭte |
| FUTUR |
| II sing. | diffundĭto |
| III sing. | diffundĭto |
| II plur. | diffunditōte |
| III plur. | diffundunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| diffundens, entis |
| FUTUR |
| diffusūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| diffundĕre |
| PARFAIT |
| diffudisse |
| FUTUR |
| Singolare: | diffusūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | diffusūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | diffundendi |
| Datif: | diffundendo |
| Accusatif: | ad diffundendum |
| Ablatif: | diffundendo |
| SUPIN |
| diffusum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIFFUNDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|