Déclinaison / Conjugueur latin
dīiūdĭcor - Diathèse passive
(dīiūdĭco, dīiūdĭcas, diiudicavi, dīiūdĭcāre, diiudicatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīiūdĭcor |
| II sing. | dīiūdĭcāris, dīiūdĭcāre |
| III sing. | dīiūdĭcātur |
| I plur. | dīiūdĭcāmur |
| II plur. | dīiūdĭcamĭni |
| III plur. | dīiūdĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīiūdĭcābar |
| II sing. | dīiūdĭcabāris, dīiūdĭcabāre |
| III sing. | dīiūdĭcabātur |
| I plur. | dīiūdĭcabāmur |
| II plur. | dīiūdĭcabamĭni |
| III plur. | dīiūdĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīiūdĭcābor |
| II sing. | dīiūdĭcabĕris, dīiūdĭcabĕre |
| III sing. | dīiūdĭcabĭtur |
| I plur. | dīiūdĭcabĭmur |
| II plur. | dīiūdĭcabimĭni |
| III plur. | dīiūdĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | diiudicatus, a, um sum |
| II sing. | diiudicatus, a, um es |
| III sing. | diiudicatus, a, um est |
| I plur. | diiudicati, ae, a sumus |
| II plur. | diiudicati, ae, a estis |
| III plur. | diiudicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diiudicatus, a, um eram |
| II sing. | diiudicatus, a, um eras |
| III sing. | diiudicatus, a, um erat |
| I plur. | diiudicati, ae, a eramus |
| II plur. | diiudicati, ae, a eratis |
| III plur. | diiudicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diiudicatus, a, um ero |
| II sing. | diiudicatus, a, um eris |
| III sing. | diiudicatus, a, um erit |
| I plur. | diiudicati, ae, a erimus |
| II plur. | diiudicati, ae, a eritis |
| III plur. | diiudicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīiūdĭcer |
| II sing. | dīiūdĭcēris, dīiūdĭcēre |
| III sing. | dīiūdĭcētur |
| I plur. | dīiūdĭcēmur |
| II plur. | dīiūdĭcemĭni |
| III plur. | dīiūdĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīiūdĭcārer |
| II sing. | dīiūdĭcarēris, dīiūdĭcarēre |
| III sing. | dīiūdĭcarētur |
| I plur. | dīiūdĭcarēmur |
| II plur. | dīiūdĭcaremĭni |
| III plur. | dīiūdĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | diiudicatus, a, um sim |
| II sing. | diiudicatus, a, um sis |
| III sing. | diiudicatus, a, um sit |
| I plur. | diiudicati, ae, a simus |
| II plur. | diiudicati, ae, a sitis |
| III plur. | diiudicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diiudicatus, a, um essem |
| II sing. | diiudicatus, a, um esses |
| III sing. | diiudicatus, a, um esset |
| I plur. | diiudicati, ae, a essemus |
| II plur. | diiudicati, ae, a essetis |
| III plur. | diiudicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīiūdĭcāre |
| II plur. | dīiūdĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīiūdĭcātor |
| III sing. | dīiūdĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | dīiūdĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| diiudicatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīiūdĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | diiudicatus, a, um esse |
| Plurale: | diiudicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| diiudicatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīiūdĭcandus, a, um | |