Déclinaison / Conjugueur latin
dīlancĭnor - Diathèse passive
(dīlancĭno, dīlancĭnas, dilancinavi, dīlancĭnāre, dilancinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīlancĭnor |
| II sing. | dīlancĭnāris, dīlancĭnāre |
| III sing. | dīlancĭnātur |
| I plur. | dīlancĭnāmur |
| II plur. | dīlancĭnamĭni |
| III plur. | dīlancĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīlancĭnābar |
| II sing. | dīlancĭnabāris, dīlancĭnabāre |
| III sing. | dīlancĭnabātur |
| I plur. | dīlancĭnabāmur |
| II plur. | dīlancĭnabamĭni |
| III plur. | dīlancĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīlancĭnābor |
| II sing. | dīlancĭnabĕris, dīlancĭnabĕre |
| III sing. | dīlancĭnabĭtur |
| I plur. | dīlancĭnabĭmur |
| II plur. | dīlancĭnabimĭni |
| III plur. | dīlancĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | dilancinatus, a, um sum |
| II sing. | dilancinatus, a, um es |
| III sing. | dilancinatus, a, um est |
| I plur. | dilancinati, ae, a sumus |
| II plur. | dilancinati, ae, a estis |
| III plur. | dilancinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dilancinatus, a, um eram |
| II sing. | dilancinatus, a, um eras |
| III sing. | dilancinatus, a, um erat |
| I plur. | dilancinati, ae, a eramus |
| II plur. | dilancinati, ae, a eratis |
| III plur. | dilancinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dilancinatus, a, um ero |
| II sing. | dilancinatus, a, um eris |
| III sing. | dilancinatus, a, um erit |
| I plur. | dilancinati, ae, a erimus |
| II plur. | dilancinati, ae, a eritis |
| III plur. | dilancinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīlancĭner |
| II sing. | dīlancĭnēris, dīlancĭnēre |
| III sing. | dīlancĭnētur |
| I plur. | dīlancĭnēmur |
| II plur. | dīlancĭnemĭni |
| III plur. | dīlancĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīlancĭnārer |
| II sing. | dīlancĭnarēris, dīlancĭnarēre |
| III sing. | dīlancĭnarētur |
| I plur. | dīlancĭnarēmur |
| II plur. | dīlancĭnaremĭni |
| III plur. | dīlancĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dilancinatus, a, um sim |
| II sing. | dilancinatus, a, um sis |
| III sing. | dilancinatus, a, um sit |
| I plur. | dilancinati, ae, a simus |
| II plur. | dilancinati, ae, a sitis |
| III plur. | dilancinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dilancinatus, a, um essem |
| II sing. | dilancinatus, a, um esses |
| III sing. | dilancinatus, a, um esset |
| I plur. | dilancinati, ae, a essemus |
| II plur. | dilancinati, ae, a essetis |
| III plur. | dilancinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīlancĭnāre |
| II plur. | dīlancĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīlancĭnātor |
| III sing. | dīlancĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | dīlancĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dilancinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīlancĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dilancinatus, a, um esse |
| Plurale: | dilancinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| dilancinatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīlancĭnandus, a, um | |