Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | discordabilis |
| Gen. | discordabilis |
| Dat. | discordabili |
| Acc. | discordabilem |
| Abl. | discordabili |
| Voc. | discordabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | discordabiles |
| Gen. | discordabilĭum |
| Dat. | discordabilĭbus |
| Acc. | discordabiles |
| Abl. | discordabilĭbus |
| Voc. | discordabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | discordabilis |
| Gen. | discordabilis |
| Dat. | discordabili |
| Acc. | discordabilem |
| Abl. | discordabili |
| Voc. | discordabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | discordabiles |
| Gen. | discordabilĭum |
| Dat. | discordabilĭbus |
| Acc. | discordabiles |
| Abl. | discordabilĭbus |
| Voc. | discordabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | discordabile |
| Gen. | discordabilis |
| Dat. | discordabili |
| Acc. | discordabile |
| Abl. | discordabili |
| Voc. | discordabile |
| PLURIEL |
| Nom. | discordabilĭa |
| Gen. | discordabilĭum |
| Dat. | discordabilĭbus |
| Acc. | discordabilĭa |
| Abl. | discordabilĭbus | |