Déclinaison / Conjugueur latin
discrībo - Diathèse active
(discrībo, discrībis, discripsi, discrībĕre, discriptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | discrībo |
| II sing. | discrībis |
| III sing. | discrībit |
| I plur. | discrībĭmus |
| II plur. | discrībĭtis |
| III plur. | discrībunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discrībēbam |
| II sing. | discrībēbas |
| III sing. | discrībēbat |
| I plur. | discrībebāmus |
| II plur. | discrībebātis |
| III plur. | discrībēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | discrībam |
| II sing. | discrībes |
| III sing. | discrībet |
| I plur. | discrībēmus |
| II plur. | discrībētis |
| III plur. | discrībent |
| PARFAIT |
| I sing. | discripsi |
| II sing. | discripsisti |
| III sing. | discripsit |
| I plur. | discripsĭmus |
| II plur. | discripsistis |
| III plur. | discripsērunt, discripsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discripsĕram |
| II sing. | discripsĕras |
| III sing. | discripsĕrat |
| I plur. | discripserāmus |
| II plur. | discripserātis |
| III plur. | discripsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | discripsĕro |
| II sing. | discripsĕris |
| III sing. | discripsĕrit |
| I plur. | discripserĭmus |
| II plur. | discripserĭtis |
| III plur. | discripsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | discrībam |
| II sing. | discrības |
| III sing. | discrībat |
| I plur. | discrībāmus |
| II plur. | discrībātis |
| III plur. | discrībant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discrībĕrem |
| II sing. | discrībĕres |
| III sing. | discrībĕret |
| I plur. | discrīberēmus |
| II plur. | discrīberētis |
| III plur. | discrībĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | discripsĕrim |
| II sing. | discripsĕris |
| III sing. | discripsĕrit |
| I plur. | discripserĭmus |
| II plur. | discripserĭtis |
| III plur. | discripsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discripsissem |
| II sing. | discripsisses |
| III sing. | discripsisset |
| I plur. | discripsissēmus |
| II plur. | discripsissētis |
| III plur. | discripsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | discrībĕ |
| II plur. | discrībĭte |
| FUTUR |
| II sing. | discrībĭto |
| III sing. | discrībĭto |
| II plur. | discrībitōte |
| III plur. | discrībunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| discrībens, entis |
| FUTUR |
| discriptūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| discrībĕre |
| PARFAIT |
| discripsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | discriptūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | discriptūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | discrībendi |
| Datif: | discrībendo |
| Accusatif: | ad discrībendum |
| Ablatif: | discrībendo |
| SUPIN |
| discriptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCRIBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|