Déclinaison / Conjugueur latin
discurso - Diathèse active
(discurso, discursas, discursavi, discursāre, discursatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | discurso |
| II sing. | discursas |
| III sing. | discursat |
| I plur. | discursāmus |
| II plur. | discursātis |
| III plur. | discursant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discursābam |
| II sing. | discursābas |
| III sing. | discursābat |
| I plur. | discursabāmus |
| II plur. | discursabātis |
| III plur. | discursābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | discursābo |
| II sing. | discursābis |
| III sing. | discursābit |
| I plur. | discursabĭmus |
| II plur. | discursabĭtis |
| III plur. | discursābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | discursavi |
| II sing. | discursavisti |
| III sing. | discursavit |
| I plur. | discursavĭmus |
| II plur. | discursavistis |
| III plur. | discursavēreunt, discursavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discursavĕram |
| II sing. | discursavĕras |
| III sing. | discursavĕrat |
| I plur. | discursaverāmus |
| II plur. | discursaverātis |
| III plur. | discursavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | discursavĕro |
| II sing. | discursavĕris |
| III sing. | discursavĕrit |
| I plur. | discursaverĭmus |
| II plur. | discursaverĭtis |
| III plur. | discursavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | discursem |
| II sing. | discurses |
| III sing. | discurset |
| I plur. | discursēmus |
| II plur. | discursētis |
| III plur. | discursent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discursārem |
| II sing. | discursāres |
| III sing. | discursāret |
| I plur. | discursarēmus |
| II plur. | discursarētis |
| III plur. | discursārent |
| PARFAIT |
| I sing. | discursavĕrim |
| II sing. | discursavĕris |
| III sing. | discursavĕrit |
| I plur. | discursaverĭmus |
| II plur. | discursaverĭtis |
| III plur. | discursavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discursavissem |
| II sing. | discursavisses |
| III sing. | discursavisset |
| I plur. | discursavissēmus |
| II plur. | discursavissētis |
| III plur. | discursavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | discursa |
| II plur. | discursāte |
| FUTUR |
| II sing. | discursāto |
| III sing. | discursāto |
| II plur. | discursatōte |
| III plur. | discursanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| discursans, antis |
| FUTUR |
| discursatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| discursāre |
| PARFAIT |
| discursavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | discursatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | discursatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | discursandi |
| Datif: | discursando |
| Accusatif: | ad discursandum |
| Ablatif: | discursando |
| SUPIN |
| discursatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCURSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|