Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dīsiugor |
| II sing. | dīsiugāris, dīsiugāre |
| III sing. | dīsiugātur |
| I plur. | dīsiugāmur |
| II plur. | dīsiugamĭni |
| III plur. | dīsiugantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīsiugābar |
| II sing. | dīsiugabāris, dīsiugabāre |
| III sing. | dīsiugabātur |
| I plur. | dīsiugabāmur |
| II plur. | dīsiugabamĭni |
| III plur. | dīsiugabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīsiugābor |
| II sing. | dīsiugabĕris, dīsiugabĕre |
| III sing. | dīsiugabĭtur |
| I plur. | dīsiugabĭmur |
| II plur. | dīsiugabimĭni |
| III plur. | dīsiugabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | disiugatus, a, um sum |
| II sing. | disiugatus, a, um es |
| III sing. | disiugatus, a, um est |
| I plur. | disiugati, ae, a sumus |
| II plur. | disiugati, ae, a estis |
| III plur. | disiugati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disiugatus, a, um eram |
| II sing. | disiugatus, a, um eras |
| III sing. | disiugatus, a, um erat |
| I plur. | disiugati, ae, a eramus |
| II plur. | disiugati, ae, a eratis |
| III plur. | disiugati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | disiugatus, a, um ero |
| II sing. | disiugatus, a, um eris |
| III sing. | disiugatus, a, um erit |
| I plur. | disiugati, ae, a erimus |
| II plur. | disiugati, ae, a eritis |
| III plur. | disiugati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīsiuger |
| II sing. | dīsiugēris, dīsiugēre |
| III sing. | dīsiugētur |
| I plur. | dīsiugēmur |
| II plur. | dīsiugemĭni |
| III plur. | dīsiugentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīsiugārer |
| II sing. | dīsiugarēris, dīsiugarēre |
| III sing. | dīsiugarētur |
| I plur. | dīsiugarēmur |
| II plur. | dīsiugaremĭni |
| III plur. | dīsiugarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | disiugatus, a, um sim |
| II sing. | disiugatus, a, um sis |
| III sing. | disiugatus, a, um sit |
| I plur. | disiugati, ae, a simus |
| II plur. | disiugati, ae, a sitis |
| III plur. | disiugati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disiugatus, a, um essem |
| II sing. | disiugatus, a, um esses |
| III sing. | disiugatus, a, um esset |
| I plur. | disiugati, ae, a essemus |
| II plur. | disiugati, ae, a essetis |
| III plur. | disiugati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīsiugāre |
| II plur. | dīsiugamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīsiugātor |
| III sing. | dīsiugātor |
| II plur. | |
| III plur. | dīsiugantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| disiugatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīsiugāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | disiugatus, a, um esse |
| Plurale: | disiugati, ae, a esse |
| FUTUR |
| disiugatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīsiugandus, a, um | |