Déclinaison / Conjugueur latin
dispellor - Diathèse passive
(dispello, dispellis, dispuli, dispellĕre, dispulsum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dispellor |
| II sing. | dispellĕris, dispellĕre |
| III sing. | dispellĭtur |
| I plur. | dispellĭmur |
| II plur. | dispellimĭni |
| III plur. | dispelluntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispellēbar |
| II sing. | dispellebāris, dispellebāre |
| III sing. | dispellebātur |
| I plur. | dispellebāmur |
| II plur. | dispellebamĭni |
| III plur. | dispellebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dispellar |
| II sing. | dispellēris, dispellēre |
| III sing. | dispellētur |
| I plur. | dispellēmur |
| II plur. | dispellemĭni |
| III plur. | dispellentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dispulsus, a, um sum |
| II sing. | dispulsus, a, um es |
| III sing. | dispulsus, a, um est |
| I plur. | dispulsi, ae, a sumus |
| II plur. | dispulsi, ae, a estis |
| III plur. | dispulsi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispulsus, a, um eram |
| II sing. | dispulsus, a, um eras |
| III sing. | dispulsus, a, um erat |
| I plur. | dispulsi, ae, a eramus |
| II plur. | dispulsi, ae, a eratis |
| III plur. | dispulsi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dispulsus, a, um ero |
| II sing. | dispulsus, a, um eris |
| III sing. | dispulsus, a, um erit |
| I plur. | dispulsi, ae, a erimus |
| II plur. | dispulsi, ae, a eritis |
| III plur. | dispulsi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dispellar |
| II sing. | dispellāris, dispellāre |
| III sing. | dispellātur |
| I plur. | dispellāmur |
| II plur. | dispellamĭni |
| III plur. | dispellantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispellĕrer |
| II sing. | dispellerēris, dispellerēre |
| III sing. | dispellerētur |
| I plur. | dispellerēmur |
| II plur. | dispelleremĭni |
| III plur. | dispellerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dispulsus, a, um sim |
| II sing. | dispulsus, a, um sis |
| III sing. | dispulsus, a, um sit |
| I plur. | dispulsi, ae, a simus |
| II plur. | dispulsi, ae, a sitis |
| III plur. | dispulsi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispulsus, a, um essem |
| II sing. | dispulsus, a, um esses |
| III sing. | dispulsus, a, um esset |
| I plur. | dispulsi, ae, a essemus |
| II plur. | dispulsi, ae, a essetis |
| III plur. | dispulsi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dispellĕre |
| II plur. | dispellimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dispellĭtor |
| III sing. | dispellĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | dispelluntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dispulsus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dispelli |
| PARFAIT |
| Singolare: | dispulsus, a, um esse |
| Plurale: | dispulsi, ae, a esse |
| FUTUR |
| dispulsum esse |
| GERUNDIVO |
| dispellendus, a, um |
| SUPIN |
| dispulsu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISPELLOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|