Déclinaison / Conjugueur latin
dispolior - Diathèse passive
(dispolio, dispolias, dispoliavi, dispoliāre, dispoliatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dispolior |
| II sing. | dispoliāris, dispoliāre |
| III sing. | dispoliātur |
| I plur. | dispoliāmur |
| II plur. | dispoliamĭni |
| III plur. | dispoliantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispoliābar |
| II sing. | dispoliabāris, dispoliabāre |
| III sing. | dispoliabātur |
| I plur. | dispoliabāmur |
| II plur. | dispoliabamĭni |
| III plur. | dispoliabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dispoliābor |
| II sing. | dispoliabĕris, dispoliabĕre |
| III sing. | dispoliabĭtur |
| I plur. | dispoliabĭmur |
| II plur. | dispoliabimĭni |
| III plur. | dispoliabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | dispoliatus, a, um sum |
| II sing. | dispoliatus, a, um es |
| III sing. | dispoliatus, a, um est |
| I plur. | dispoliati, ae, a sumus |
| II plur. | dispoliati, ae, a estis |
| III plur. | dispoliati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispoliatus, a, um eram |
| II sing. | dispoliatus, a, um eras |
| III sing. | dispoliatus, a, um erat |
| I plur. | dispoliati, ae, a eramus |
| II plur. | dispoliati, ae, a eratis |
| III plur. | dispoliati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dispoliatus, a, um ero |
| II sing. | dispoliatus, a, um eris |
| III sing. | dispoliatus, a, um erit |
| I plur. | dispoliati, ae, a erimus |
| II plur. | dispoliati, ae, a eritis |
| III plur. | dispoliati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dispolier |
| II sing. | dispoliēris, dispoliēre |
| III sing. | dispoliētur |
| I plur. | dispoliēmur |
| II plur. | dispoliemĭni |
| III plur. | dispolientur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispoliārer |
| II sing. | dispoliarēris, dispoliarēre |
| III sing. | dispoliarētur |
| I plur. | dispoliarēmur |
| II plur. | dispoliaremĭni |
| III plur. | dispoliarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dispoliatus, a, um sim |
| II sing. | dispoliatus, a, um sis |
| III sing. | dispoliatus, a, um sit |
| I plur. | dispoliati, ae, a simus |
| II plur. | dispoliati, ae, a sitis |
| III plur. | dispoliati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispoliatus, a, um essem |
| II sing. | dispoliatus, a, um esses |
| III sing. | dispoliatus, a, um esset |
| I plur. | dispoliati, ae, a essemus |
| II plur. | dispoliati, ae, a essetis |
| III plur. | dispoliati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dispoliāre |
| II plur. | dispoliamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dispoliātor |
| III sing. | dispoliātor |
| II plur. | |
| III plur. | dispoliantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dispoliatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dispoliāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dispoliatus, a, um esse |
| Plurale: | dispoliati, ae, a esse |
| FUTUR |
| dispoliatum esse |
| GERUNDIVO |
| dispoliandus, a, um | |