Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | diutinus |
| Gen. | diutini |
| Dat. | diutino |
| Acc. | diutinum |
| Abl. | diutino |
| Voc. | diutine |
| PLURIEL |
| Nom. | diutini |
| Gen. | diutinōrum |
| Dat. | diutinis |
| Acc. | diutinos |
| Abl. | diutinis |
| Voc. | diutini |
| SINGULIER |
| Nom. | diutină |
| Gen. | diutinae |
| Dat. | diutinae |
| Acc. | diutinam |
| Abl. | diutinā |
| Voc. | diutină |
| PLURIEL |
| Nom. | diutinae |
| Gen. | diutinārum |
| Dat. | diutinis |
| Acc. | diutinas |
| Abl. | diutinis |
| Voc. | diutinae |
| SINGULIER |
| Nom. | diutinum |
| Gen. | diutini |
| Dat. | diutino |
| Acc. | diutinum |
| Abl. | diutino |
| Voc. | diutinum |
| PLURIEL |
| Nom. | diutina |
| Gen. | diutinōrum |
| Dat. | diutinis |
| Acc. | diutina |
| Abl. | diutinis | |