Déclinaison / Conjugueur latin
dulcōror - Diathèse passive
(dulcōro, dulcōras, dulcoravi, dulcōrāre, dulcoratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dulcōror |
| II sing. | dulcōrāris, dulcōrāre |
| III sing. | dulcōrātur |
| I plur. | dulcōrāmur |
| II plur. | dulcōramĭni |
| III plur. | dulcōrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dulcōrābar |
| II sing. | dulcōrabāris, dulcōrabāre |
| III sing. | dulcōrabātur |
| I plur. | dulcōrabāmur |
| II plur. | dulcōrabamĭni |
| III plur. | dulcōrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dulcōrābor |
| II sing. | dulcōrabĕris, dulcōrabĕre |
| III sing. | dulcōrabĭtur |
| I plur. | dulcōrabĭmur |
| II plur. | dulcōrabimĭni |
| III plur. | dulcōrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | dulcoratus, a, um sum |
| II sing. | dulcoratus, a, um es |
| III sing. | dulcoratus, a, um est |
| I plur. | dulcorati, ae, a sumus |
| II plur. | dulcorati, ae, a estis |
| III plur. | dulcorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dulcoratus, a, um eram |
| II sing. | dulcoratus, a, um eras |
| III sing. | dulcoratus, a, um erat |
| I plur. | dulcorati, ae, a eramus |
| II plur. | dulcorati, ae, a eratis |
| III plur. | dulcorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dulcoratus, a, um ero |
| II sing. | dulcoratus, a, um eris |
| III sing. | dulcoratus, a, um erit |
| I plur. | dulcorati, ae, a erimus |
| II plur. | dulcorati, ae, a eritis |
| III plur. | dulcorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dulcōrer |
| II sing. | dulcōrēris, dulcōrēre |
| III sing. | dulcōrētur |
| I plur. | dulcōrēmur |
| II plur. | dulcōremĭni |
| III plur. | dulcōrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dulcōrārer |
| II sing. | dulcōrarēris, dulcōrarēre |
| III sing. | dulcōrarētur |
| I plur. | dulcōrarēmur |
| II plur. | dulcōraremĭni |
| III plur. | dulcōrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dulcoratus, a, um sim |
| II sing. | dulcoratus, a, um sis |
| III sing. | dulcoratus, a, um sit |
| I plur. | dulcorati, ae, a simus |
| II plur. | dulcorati, ae, a sitis |
| III plur. | dulcorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dulcoratus, a, um essem |
| II sing. | dulcoratus, a, um esses |
| III sing. | dulcoratus, a, um esset |
| I plur. | dulcorati, ae, a essemus |
| II plur. | dulcorati, ae, a essetis |
| III plur. | dulcorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dulcōrāre |
| II plur. | dulcōramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dulcōrātor |
| III sing. | dulcōrātor |
| II plur. | |
| III plur. | dulcōrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dulcoratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dulcōrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dulcoratus, a, um esse |
| Plurale: | dulcorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| dulcoratum esse |
| GERUNDIVO |
| dulcōrandus, a, um | |