Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | duocimanus |
| Gen. | duocimani |
| Dat. | duocimano |
| Acc. | duocimanum |
| Abl. | duocimano |
| Voc. | duocimane |
| PLURIEL |
| Nom. | duocimani |
| Gen. | duocimanōrum |
| Dat. | duocimanis |
| Acc. | duocimanos |
| Abl. | duocimanis |
| Voc. | duocimani |
| SINGULIER |
| Nom. | duocimană |
| Gen. | duocimanae |
| Dat. | duocimanae |
| Acc. | duocimanam |
| Abl. | duocimanā |
| Voc. | duocimană |
| PLURIEL |
| Nom. | duocimanae |
| Gen. | duocimanārum |
| Dat. | duocimanis |
| Acc. | duocimanas |
| Abl. | duocimanis |
| Voc. | duocimanae |
| SINGULIER |
| Nom. | duocimanum |
| Gen. | duocimani |
| Dat. | duocimano |
| Acc. | duocimanum |
| Abl. | duocimano |
| Voc. | duocimanum |
| PLURIEL |
| Nom. | duocimana |
| Gen. | duocimanōrum |
| Dat. | duocimanis |
| Acc. | duocimana |
| Abl. | duocimanis | |