Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēdictor |
| II sing. | ēdictāris, ēdictāre |
| III sing. | ēdictātur |
| I plur. | ēdictāmur |
| II plur. | ēdictamĭni |
| III plur. | ēdictantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēdictābar |
| II sing. | ēdictabāris, ēdictabāre |
| III sing. | ēdictabātur |
| I plur. | ēdictabāmur |
| II plur. | ēdictabamĭni |
| III plur. | ēdictabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēdictābor |
| II sing. | ēdictabĕris, ēdictabĕre |
| III sing. | ēdictabĭtur |
| I plur. | ēdictabĭmur |
| II plur. | ēdictabimĭni |
| III plur. | ēdictabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | edictatus, a, um sum |
| II sing. | edictatus, a, um es |
| III sing. | edictatus, a, um est |
| I plur. | edictati, ae, a sumus |
| II plur. | edictati, ae, a estis |
| III plur. | edictati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | edictatus, a, um eram |
| II sing. | edictatus, a, um eras |
| III sing. | edictatus, a, um erat |
| I plur. | edictati, ae, a eramus |
| II plur. | edictati, ae, a eratis |
| III plur. | edictati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | edictatus, a, um ero |
| II sing. | edictatus, a, um eris |
| III sing. | edictatus, a, um erit |
| I plur. | edictati, ae, a erimus |
| II plur. | edictati, ae, a eritis |
| III plur. | edictati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēdicter |
| II sing. | ēdictēris, ēdictēre |
| III sing. | ēdictētur |
| I plur. | ēdictēmur |
| II plur. | ēdictemĭni |
| III plur. | ēdictentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēdictārer |
| II sing. | ēdictarēris, ēdictarēre |
| III sing. | ēdictarētur |
| I plur. | ēdictarēmur |
| II plur. | ēdictaremĭni |
| III plur. | ēdictarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | edictatus, a, um sim |
| II sing. | edictatus, a, um sis |
| III sing. | edictatus, a, um sit |
| I plur. | edictati, ae, a simus |
| II plur. | edictati, ae, a sitis |
| III plur. | edictati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | edictatus, a, um essem |
| II sing. | edictatus, a, um esses |
| III sing. | edictatus, a, um esset |
| I plur. | edictati, ae, a essemus |
| II plur. | edictati, ae, a essetis |
| III plur. | edictati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēdictāre |
| II plur. | ēdictamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēdictātor |
| III sing. | ēdictātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēdictantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| edictatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēdictāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | edictatus, a, um esse |
| Plurale: | edictati, ae, a esse |
| FUTUR |
| edictatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēdictandus, a, um | |