Déclinaison / Conjugueur latin
ēdisserto - Diathèse active
(ēdisserto, ēdissertas, edissertavi, ēdissertāre, edissertatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēdisserto |
| II sing. | ēdissertas |
| III sing. | ēdissertat |
| I plur. | ēdissertāmus |
| II plur. | ēdissertātis |
| III plur. | ēdissertant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēdissertābam |
| II sing. | ēdissertābas |
| III sing. | ēdissertābat |
| I plur. | ēdissertabāmus |
| II plur. | ēdissertabātis |
| III plur. | ēdissertābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēdissertābo |
| II sing. | ēdissertābis |
| III sing. | ēdissertābit |
| I plur. | ēdissertabĭmus |
| II plur. | ēdissertabĭtis |
| III plur. | ēdissertābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | edissertavi |
| II sing. | edissertavisti |
| III sing. | edissertavit |
| I plur. | edissertavĭmus |
| II plur. | edissertavistis |
| III plur. | edissertavērunt, edissertavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | edissertavĕram |
| II sing. | edissertavĕras |
| III sing. | edissertavĕrat |
| I plur. | edissertaverāmus |
| II plur. | edissertaverātis |
| III plur. | edissertavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | edissertavĕro |
| II sing. | edissertavĕris |
| III sing. | edissertavĕrit |
| I plur. | edissertaverĭmus |
| II plur. | edissertaverĭtis |
| III plur. | edissertavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēdissertem |
| II sing. | ēdissertes |
| III sing. | ēdissertet |
| I plur. | ēdissertēmus |
| II plur. | ēdissertētis |
| III plur. | ēdissertent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēdissertārem |
| II sing. | ēdissertāres |
| III sing. | ēdissertāret |
| I plur. | ēdissertarēmus |
| II plur. | ēdissertarētis |
| III plur. | ēdissertārent |
| PARFAIT |
| I sing. | edissertavĕrim |
| II sing. | edissertavĕris |
| III sing. | edissertavĕrit |
| I plur. | edissertaverĭmus |
| II plur. | edissertaverĭtis |
| III plur. | edissertavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | edissertavissem |
| II sing. | edissertavisses |
| III sing. | edissertavisset |
| I plur. | edissertavissēmus |
| II plur. | edissertavissētis |
| III plur. | edissertavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēdisserta |
| II plur. | ēdissertāte |
| FUTUR |
| II sing. | ēdissertāto |
| III sing. | ēdissertāto |
| II plur. | ēdissertatōte |
| III plur. | ēdissertanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ēdissertans, antis |
| FUTUR |
| edissertatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ēdissertāre |
| PARFAIT |
| edissertavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | edissertatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | edissertatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ēdissertandi |
| Datif: | ēdissertando |
| Accusatif: | ad ēdissertandum |
| Ablatif: | ēdissertando |
| SUPIN |
| edissertatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EDISSERTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|