Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | effarcĭor |
| II sing. | effarcīris, effarcīre |
| III sing. | effarcītur |
| I plur. | effarcīmur |
| II plur. | effarcimĭni |
| III plur. | effarciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effarciēbar |
| II sing. | effarciebāris, effarciebāre |
| III sing. | effarciebātur |
| I plur. | effarciebāmur |
| II plur. | effarciebamĭni |
| III plur. | effarciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effarcĭar |
| II sing. | effarciēris, effarciēre |
| III sing. | effarciētur |
| I plur. | effarciēmur |
| II plur. | effarciemĭni |
| III plur. | effarcientur |
| PARFAIT |
| I sing. | effartus, a, um sum |
| II sing. | effartus, a, um es |
| III sing. | effartus, a, um est |
| I plur. | effarti, ae, a sumus |
| II plur. | effarti, ae, a estis |
| III plur. | effarti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effartus, a, um eram |
| II sing. | effartus, a, um eras |
| III sing. | effartus, a, um erat |
| I plur. | effarti, ae, a eramus |
| II plur. | effarti, ae, a eratis |
| III plur. | effarti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effartus, a, um ero |
| II sing. | effartus, a, um eris |
| III sing. | effartus, a, um erit |
| I plur. | effarti, ae, a erimus |
| II plur. | effarti, ae, a eritis |
| III plur. | effarti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | effarcĭar |
| II sing. | effarciāris, effarciāre |
| III sing. | effarciātur |
| I plur. | effarciāmur |
| II plur. | effarciamĭni |
| III plur. | effarciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effarcīrer |
| II sing. | effarcirēris, effarcirēre |
| III sing. | effarcirētur |
| I plur. | effarcirēmur |
| II plur. | effarcirēmini |
| III plur. | effarcirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effartus, a, um sim |
| II sing. | effartus, a, um sis |
| III sing. | effartus, a, um sit |
| I plur. | effarti, ae, a simus |
| II plur. | effarti, ae, a sitis |
| III plur. | effarti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effartus, a, um essem |
| II sing. | effartus, a, um esses |
| III sing. | effartus, a, um esset |
| I plur. | effarti, ae, a essemus |
| II plur. | effarti, ae, a essetis |
| III plur. | effarti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effarcīre |
| II plur. | effarcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | effarcītor |
| III sing. | effarcītor |
| II plur. | |
| III plur. | effarciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| effartus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| effarcīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | effartus, a, um esse |
| Plurale: | effarti, ae, a esse |
| FUTUR |
| effartum esse |
| GERUNDIVO |
| effarciendus, a, um |
| SUPIN |
| effartu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFARCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|