Déclinaison / Conjugueur latin
efflōresco - Diathèse active
(efflōresco, efflōrescis, efflōrescĕre, efflorui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | efflōresco |
| II sing. | efflōrescis |
| III sing. | efflōrescit |
| I plur. | efflōrescĭmus |
| II plur. | efflōrescĭtis |
| III plur. | efflōrescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | efflōrescēbam |
| II sing. | efflōrescēbas |
| III sing. | efflōrescēbat |
| I plur. | efflōrescebāmus |
| II plur. | efflōrescebātis |
| III plur. | efflōrescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | efflōrescam |
| II sing. | efflōresces |
| III sing. | efflōrescet |
| I plur. | efflōrescēmus |
| II plur. | efflōrescētis |
| III plur. | efflōrescent |
| PARFAIT |
| I sing. | efflorui |
| II sing. | effloruisti |
| III sing. | effloruit |
| I plur. | effloruĭmus |
| II plur. | effloruistis |
| III plur. | effloruērunt, effloruēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effloruĕram |
| II sing. | effloruĕras |
| III sing. | effloruĕrat |
| I plur. | effloruerāmus |
| II plur. | effloruerātis |
| III plur. | effloruĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effloruĕro |
| II sing. | effloruĕris |
| III sing. | effloruĕrit |
| I plur. | effloruerĭmus |
| II plur. | effloruerĭtis |
| III plur. | effloruĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | efflōrescam |
| II sing. | efflōrescas |
| III sing. | efflōrescat |
| I plur. | efflōrescāmus |
| II plur. | efflōrescātis |
| III plur. | efflōrescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | efflōrescĕrem |
| II sing. | efflōrescĕres |
| III sing. | efflōrescĕret |
| I plur. | efflōrescerēmus |
| II plur. | efflōrescerētis |
| III plur. | efflōrescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | effloruĕrim |
| II sing. | effloruĕris |
| III sing. | effloruĕrit |
| I plur. | effloruerĭmus |
| II plur. | effloruerĭtis |
| III plur. | effloruĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effloruissem |
| II sing. | effloruisses |
| III sing. | effloruisset |
| I plur. | effloruissēmus |
| II plur. | effloruissētis |
| III plur. | effloruissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | efflōrescĕ |
| II plur. | efflōrescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | efflōrescĭto |
| III sing. | efflōrescĭto |
| II plur. | efflōrescitōte |
| III plur. | efflōrescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| efflōrescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| efflōrescĕre |
| PARFAIT |
| effloruisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | efflōrescendi |
| Datif: | efflōrescendo |
| Accusatif: | ad efflōrescendum |
| Ablatif: | efflōrescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFLORESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|