Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effŭgor |  
|  II sing. |  effŭgāris, effŭgāre |  
|  III sing. |  effŭgātur |  
|  I plur. |  effŭgāmur |  
|  II plur. |  effŭgamĭni |  
|  III plur. |  effŭgantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effŭgābar |  
|  II sing. |  effŭgabāris, effŭgabāre |  
|  III sing. |  effŭgabātur |  
|  I plur. |  effŭgabāmur |  
|  II plur. |  effŭgabamĭni |  
|  III plur. |  effŭgabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  effŭgābor |  
|  II sing. |  effŭgabĕris, effŭgabĕre |  
|  III sing. |  effŭgabĭtur |  
|  I plur. |  effŭgabĭmur |  
|  II plur. |  effŭgabimĭni |  
|  III plur. |  effŭgabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effugatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  effugatus, a, um  es |  
|  III sing. |  effugatus, a, um  est |  
|  I plur. |  effugati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  effugati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  effugati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effugatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  effugatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  effugatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  effugati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  effugati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  effugati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  effugatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  effugatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  effugatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  effugati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  effugati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  effugati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effŭger |  
|  II sing. |  effŭgēris, effŭgēre |  
|  III sing. |  effŭgētur |  
|  I plur. |  effŭgēmur |  
|  II plur. |  effŭgemĭni |  
|  III plur. |  effŭgentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effŭgārer |  
|  II sing. |  effŭgarēris, effŭgarēre |  
|  III sing. |  effŭgarētur |  
|  I plur. |  effŭgarēmur |  
|  II plur. |  effŭgaremĭni |  
|  III plur. |  effŭgarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effugatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  effugatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  effugatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  effugati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  effugati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  effugati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effugatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  effugatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  effugatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  effugati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  effugati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  effugati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  effŭgāre |  
|  II plur. |  effŭgamĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  effŭgātor |  
|  III sing. |  effŭgātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  effŭgantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  effugatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  effŭgāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  effugatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  effugati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  effugatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  effŭgandus, a, um |      |