Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | effŭtŭor |
| II sing. | effŭtŭĕris, effŭtŭĕre |
| III sing. | effŭtŭĭtur |
| I plur. | effŭtŭĭmur |
| II plur. | effŭtŭimĭni |
| III plur. | effŭtŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effŭtŭēbar |
| II sing. | effŭtŭebāris, effŭtŭebāre |
| III sing. | effŭtŭebātur |
| I plur. | effŭtŭebāmur |
| II plur. | effŭtŭebamĭni |
| III plur. | effŭtŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effŭtŭar |
| II sing. | effŭtŭēris, effŭtŭēre |
| III sing. | effŭtŭētur |
| I plur. | effŭtŭēmur |
| II plur. | effŭtŭemĭni |
| III plur. | effŭtŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effututus, a, um sum |
| II sing. | effututus, a, um es |
| III sing. | effututus, a, um est |
| I plur. | effututi, ae, a sumus |
| II plur. | effututi, ae, a estis |
| III plur. | effututi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effututus, a, um eram |
| II sing. | effututus, a, um eras |
| III sing. | effututus, a, um erat |
| I plur. | effututi, ae, a eramus |
| II plur. | effututi, ae, a eratis |
| III plur. | effututi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effututus, a, um ero |
| II sing. | effututus, a, um eris |
| III sing. | effututus, a, um erit |
| I plur. | effututi, ae, a erimus |
| II plur. | effututi, ae, a eritis |
| III plur. | effututi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | effŭtŭar |
| II sing. | effŭtŭāris, effŭtŭāre |
| III sing. | effŭtŭātur |
| I plur. | effŭtŭāmur |
| II plur. | effŭtŭamĭni |
| III plur. | effŭtŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effŭtŭĕrer |
| II sing. | effŭtŭerēris, effŭtŭerēre |
| III sing. | effŭtŭerētur |
| I plur. | effŭtŭerēmur |
| II plur. | effŭtŭeremĭni |
| III plur. | effŭtŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effututus, a, um sim |
| II sing. | effututus, a, um sis |
| III sing. | effututus, a, um sit |
| I plur. | effututi, ae, a simus |
| II plur. | effututi, ae, a sitis |
| III plur. | effututi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effututus, a, um essem |
| II sing. | effututus, a, um esses |
| III sing. | effututus, a, um esset |
| I plur. | effututi, ae, a essemus |
| II plur. | effututi, ae, a essetis |
| III plur. | effututi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effŭtŭĕre |
| II plur. | effŭtŭimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | effŭtŭĭtor |
| III sing. | effŭtŭĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | effŭtŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| effututus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| effŭtŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | effututus, a, um esse |
| Plurale: | effututi, ae, a esse |
| FUTUR |
| effututum esse |
| GERUNDIVO |
| effŭtŭendus, a, um |
| SUPIN |
| effututu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFUTUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|