Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 ēiăcŭlor - Diathèse passive
(ēiăcŭlo, ēiăcŭlas, eiaculavi, ēiăcŭlāre, eiaculatum)
verbe transitif  I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  ēiăcŭlor |  
|  II sing. |  ēiăcŭlāris, ēiăcŭlāre |  
|  III sing. |  ēiăcŭlātur |  
|  I plur. |  ēiăcŭlāmur |  
|  II plur. |  ēiăcŭlamĭni |  
|  III plur. |  ēiăcŭlantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  ēiăcŭlābar |  
|  II sing. |  ēiăcŭlabāris, ēiăcŭlabāre |  
|  III sing. |  ēiăcŭlabātur |  
|  I plur. |  ēiăcŭlabāmur |  
|  II plur. |  ēiăcŭlabamĭni |  
|  III plur. |  ēiăcŭlabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  ēiăcŭlābor |  
|  II sing. |  ēiăcŭlabĕris, ēiăcŭlabĕre |  
|  III sing. |  ēiăcŭlabĭtur |  
|  I plur. |  ēiăcŭlabĭmur |  
|  II plur. |  ēiăcŭlabimĭni |  
|  III plur. |  ēiăcŭlabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  eiaculatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  eiaculatus, a, um  es |  
|  III sing. |  eiaculatus, a, um  est |  
|  I plur. |  eiaculati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  eiaculati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  eiaculati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  eiaculatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  eiaculatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  eiaculatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  eiaculati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  eiaculati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  eiaculati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  eiaculatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  eiaculatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  eiaculatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  eiaculati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  eiaculati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  eiaculati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  ēiăcŭler |  
|  II sing. |  ēiăcŭlēris, ēiăcŭlēre |  
|  III sing. |  ēiăcŭlētur |  
|  I plur. |  ēiăcŭlēmur |  
|  II plur. |  ēiăcŭlemĭni |  
|  III plur. |  ēiăcŭlentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  ēiăcŭlārer |  
|  II sing. |  ēiăcŭlarēris, ēiăcŭlarēre |  
|  III sing. |  ēiăcŭlarētur |  
|  I plur. |  ēiăcŭlarēmur |  
|  II plur. |  ēiăcŭlaremĭni |  
|  III plur. |  ēiăcŭlarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  eiaculatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  eiaculatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  eiaculatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  eiaculati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  eiaculati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  eiaculati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  eiaculatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  eiaculatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  eiaculatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  eiaculati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  eiaculati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  eiaculati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  ēiăcŭlāre |  
|  II plur. |  ēiăcŭlamĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  ēiăcŭlātor |  
|  III sing. |  ēiăcŭlātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  ēiăcŭlantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  eiaculatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  ēiăcŭlāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  eiaculatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  eiaculati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  eiaculatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  ēiăcŭlandus, a, um |      |