Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēiector |
| II sing. | ēiectāris, ēiectāre |
| III sing. | ēiectātur |
| I plur. | ēiectāmur |
| II plur. | ēiectamĭni |
| III plur. | ēiectantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēiectābar |
| II sing. | ēiectabāris, ēiectabāre |
| III sing. | ēiectabātur |
| I plur. | ēiectabāmur |
| II plur. | ēiectabamĭni |
| III plur. | ēiectabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēiectābor |
| II sing. | ēiectabĕris, ēiectabĕre |
| III sing. | ēiectabĭtur |
| I plur. | ēiectabĭmur |
| II plur. | ēiectabimĭni |
| III plur. | ēiectabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | eiectatus, –a, –um sum |
| II sing. | eiectatus, –a, –um es |
| III sing. | eiectatus, –a, –um est |
| I plur. | eiectati, –ae, –a sumus |
| II plur. | eiectati, –ae, –a estis |
| III plur. | eiectati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eiectatus, –a, –um eram |
| II sing. | eiectatus, –a, –um eras |
| III sing. | eiectatus, –a, –um erat |
| I plur. | eiectati, –ae, –a eramus |
| II plur. | eiectati, –ae, –a eratis |
| III plur. | eiectati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | eiectatus, –a, –um ero |
| II sing. | eiectatus, –a, –um eris |
| III sing. | eiectatus, –a, –um erit |
| I plur. | eiectati, –ae, –a erimus |
| II plur. | eiectati, –ae, –a eritis |
| III plur. | eiectati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēiecter |
| II sing. | ēiectēris, ēiectēre |
| III sing. | ēiectētur |
| I plur. | ēiectēmur |
| II plur. | ēiectemĭni |
| III plur. | ēiectentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēiectārer |
| II sing. | ēiectarēris, ēiectarēre |
| III sing. | ēiectarētur |
| I plur. | ēiectarēmur |
| II plur. | ēiectaremĭni |
| III plur. | ēiectarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | eiectatus, –a, –um sim |
| II sing. | eiectatus, –a, –um sis |
| III sing. | eiectatus, –a, –um sit |
| I plur. | eiectati, –ae, –a simus |
| II plur. | eiectati, –ae, –a sitis |
| III plur. | eiectati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eiectatus, –a, –um essem |
| II sing. | eiectatus, –a, –um esses |
| III sing. | eiectatus, –a, –um esset |
| I plur. | eiectati, –ae, –a essemus |
| II plur. | eiectati, –ae, –a essetis |
| III plur. | eiectati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēiectāre |
| II plur. | ēiectamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēiectātor |
| III sing. | ēiectātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ēiectantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| eiectatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēiectāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | eiectatus, –a, –um esse |
| Plurale: | eiectati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| eiectatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēiectandus, –a, –um |
| SUPIN |
| eiectatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EIECTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
