Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēlăvor |
| II sing. | ēlăvāris, ēlăvāre |
| III sing. | ēlăvātur |
| I plur. | ēlăvāmur |
| II plur. | ēlăvamĭni |
| III plur. | ēlăvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēlăvābar |
| II sing. | ēlăvabāris, ēlăvabāre |
| III sing. | ēlăvabātur |
| I plur. | ēlăvabāmur |
| II plur. | ēlăvabamĭni |
| III plur. | ēlăvabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēlăvābor |
| II sing. | ēlăvabĕris, ēlăvabĕre |
| III sing. | ēlăvabĭtur |
| I plur. | ēlăvabĭmur |
| II plur. | ēlăvabimĭni |
| III plur. | ēlăvabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | elotus o elautus, a, um sum |
| II sing. | elotus o elautus, a, um es |
| III sing. | elotus o elautus, a, um est |
| I plur. | eloti o elauti, ae, a sumus |
| II plur. | eloti o elauti, ae, a estis |
| III plur. | eloti o elauti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | elotus o elautus, a, um eram |
| II sing. | elotus o elautus, a, um eras |
| III sing. | elotus o elautus, a, um erat |
| I plur. | eloti o elauti, ae, a eramus |
| II plur. | eloti o elauti, ae, a eratis |
| III plur. | eloti o elauti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | elotus o elautus, a, um ero |
| II sing. | elotus o elautus, a, um eris |
| III sing. | elotus o elautus, a, um erit |
| I plur. | eloti o elauti, ae, a erimus |
| II plur. | eloti o elauti, ae, a eritis |
| III plur. | eloti o elauti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēlăver |
| II sing. | ēlăvēris, ēlăvēre |
| III sing. | ēlăvētur |
| I plur. | ēlăvēmur |
| II plur. | ēlăvemĭni |
| III plur. | ēlăventur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēlăvārer |
| II sing. | ēlăvarēris, ēlăvarēre |
| III sing. | ēlăvarētur |
| I plur. | ēlăvarēmur |
| II plur. | ēlăvaremĭni |
| III plur. | ēlăvarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | elotus o elautus, a, um sim |
| II sing. | elotus o elautus, a, um sis |
| III sing. | elotus o elautus, a, um sit |
| I plur. | eloti o elauti, ae, a simus |
| II plur. | eloti o elauti, ae, a sitis |
| III plur. | eloti o elauti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | elotus o elautus, a, um essem |
| II sing. | elotus o elautus, a, um esses |
| III sing. | elotus o elautus, a, um esset |
| I plur. | eloti o elauti, ae, a essemus |
| II plur. | eloti o elauti, ae, a essetis |
| III plur. | eloti o elauti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēlăvāre |
| II plur. | ēlăvamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēlăvātor |
| III sing. | ēlăvātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēlăvantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| elotus o elautus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēlăvāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | elotus o elautus, a, um esse |
| Plurale: | eloti o elauti, ae, a esse |
| FUTUR |
| elotum esse o elautum esse |
| GERUNDIVO |
| ēlăvandus, a, um |
| SUPIN |
| elotu o elautu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ELAVOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|