Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ēlĕgans |
| Gen. | elegantis |
| Dat. | eleganti |
| Acc. | elegantem |
| Abl. | eleganti |
| Voc. | ēlĕgans |
| PLURIEL |
| Nom. | elegantes |
| Gen. | elegantĭum |
| Dat. | elegantĭbus |
| Acc. | elegantes |
| Abl. | elegantĭbus |
| Voc. | elegantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ēlĕgans |
| Gen. | elegantis |
| Dat. | eleganti |
| Acc. | elegantem |
| Abl. | eleganti |
| Voc. | ēlĕgans |
| PLURIEL |
| Nom. | elegantes |
| Gen. | elegantĭum |
| Dat. | elegantĭbus |
| Acc. | elegantes |
| Abl. | elegantĭbus |
| Voc. | elegantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ēlĕgans |
| Gen. | elegantis |
| Dat. | eleganti |
| Acc. | ēlĕgans |
| Abl. | eleganti |
| Voc. | ēlĕgans |
| PLURIEL |
| Nom. | elegantĭa |
| Gen. | elegantĭum |
| Dat. | elegantĭbus |
| Acc. | elegantĭa |
| Abl. | elegantĭbus | |