Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | elocutilis |
| Gen. | elocutilis |
| Dat. | elocutili |
| Acc. | elocutilem |
| Abl. | elocutili |
| Voc. | elocutilis |
| PLURIEL |
| Nom. | elocutiles |
| Gen. | elocutilĭum |
| Dat. | elocutilĭbus |
| Acc. | elocutiles |
| Abl. | elocutilĭbus |
| Voc. | elocutiles |
| SINGULIER |
| Nom. | elocutilis |
| Gen. | elocutilis |
| Dat. | elocutili |
| Acc. | elocutilem |
| Abl. | elocutili |
| Voc. | elocutilis |
| PLURIEL |
| Nom. | elocutiles |
| Gen. | elocutilĭum |
| Dat. | elocutilĭbus |
| Acc. | elocutiles |
| Abl. | elocutilĭbus |
| Voc. | elocutiles |
| SINGULIER |
| Nom. | elocutile |
| Gen. | elocutilis |
| Dat. | elocutili |
| Acc. | elocutile |
| Abl. | elocutili |
| Voc. | elocutile |
| PLURIEL |
| Nom. | elocutilĭa |
| Gen. | elocutilĭum |
| Dat. | elocutilĭbus |
| Acc. | elocutilĭa |
| Abl. | elocutilĭbus | |