Déclinaison / Conjugueur latin
ēmĭgro - Diathèse active
(ēmĭgro, ēmĭgras, emigravi, ēmĭgrāre, emigratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmĭgro |
| II sing. | ēmĭgras |
| III sing. | ēmĭgrat |
| I plur. | ēmĭgrāmus |
| II plur. | ēmĭgrātis |
| III plur. | ēmĭgrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmĭgrābam |
| II sing. | ēmĭgrābas |
| III sing. | ēmĭgrābat |
| I plur. | ēmĭgrabāmus |
| II plur. | ēmĭgrabātis |
| III plur. | ēmĭgrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēmĭgrābo |
| II sing. | ēmĭgrābis |
| III sing. | ēmĭgrābit |
| I plur. | ēmĭgrabĭmus |
| II plur. | ēmĭgrabĭtis |
| III plur. | ēmĭgrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | emigravi |
| II sing. | emigravisti |
| III sing. | emigravit |
| I plur. | emigravĭmus |
| II plur. | emigravistis |
| III plur. | emigravēreunt, emigravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | emigravĕram |
| II sing. | emigravĕras |
| III sing. | emigravĕrat |
| I plur. | emigraverāmus |
| II plur. | emigraverātis |
| III plur. | emigravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | emigravĕro |
| II sing. | emigravĕris |
| III sing. | emigravĕrit |
| I plur. | emigraverĭmus |
| II plur. | emigraverĭtis |
| III plur. | emigravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmĭgrem |
| II sing. | ēmĭgres |
| III sing. | ēmĭgret |
| I plur. | ēmĭgrēmus |
| II plur. | ēmĭgrētis |
| III plur. | ēmĭgrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmĭgrārem |
| II sing. | ēmĭgrāres |
| III sing. | ēmĭgrāret |
| I plur. | ēmĭgrarēmus |
| II plur. | ēmĭgrarētis |
| III plur. | ēmĭgrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | emigravĕrim |
| II sing. | emigravĕris |
| III sing. | emigravĕrit |
| I plur. | emigraverĭmus |
| II plur. | emigraverĭtis |
| III plur. | emigravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | emigravissem |
| II sing. | emigravisses |
| III sing. | emigravisset |
| I plur. | emigravissēmus |
| II plur. | emigravissētis |
| III plur. | emigravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēmĭgra |
| II plur. | ēmĭgrāte |
| FUTUR |
| II sing. | ēmĭgrāto |
| III sing. | ēmĭgrāto |
| II plur. | ēmĭgratōte |
| III plur. | ēmĭgranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ēmĭgrans, antis |
| FUTUR |
| emigratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ēmĭgrāre |
| PARFAIT |
| emigravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | emigratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | emigratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ēmĭgrandi |
| Datif: | ēmĭgrando |
| Accusatif: | ad ēmĭgrandum |
| Ablatif: | ēmĭgrando |
| SUPIN |
| emigratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMIGRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|