Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnŏtor |
| II sing. | ēnŏtāris, ēnŏtāre |
| III sing. | ēnŏtātur |
| I plur. | ēnŏtāmur |
| II plur. | ēnŏtamĭni |
| III plur. | ēnŏtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnŏtābar |
| II sing. | ēnŏtabāris, ēnŏtabāre |
| III sing. | ēnŏtabātur |
| I plur. | ēnŏtabāmur |
| II plur. | ēnŏtabamĭni |
| III plur. | ēnŏtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēnŏtābor |
| II sing. | ēnŏtabĕris, ēnŏtabĕre |
| III sing. | ēnŏtabĭtur |
| I plur. | ēnŏtabĭmur |
| II plur. | ēnŏtabimĭni |
| III plur. | ēnŏtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | enotatus, a, um sum |
| II sing. | enotatus, a, um es |
| III sing. | enotatus, a, um est |
| I plur. | enotati, ae, a sumus |
| II plur. | enotati, ae, a estis |
| III plur. | enotati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enotatus, a, um eram |
| II sing. | enotatus, a, um eras |
| III sing. | enotatus, a, um erat |
| I plur. | enotati, ae, a eramus |
| II plur. | enotati, ae, a eratis |
| III plur. | enotati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | enotatus, a, um ero |
| II sing. | enotatus, a, um eris |
| III sing. | enotatus, a, um erit |
| I plur. | enotati, ae, a erimus |
| II plur. | enotati, ae, a eritis |
| III plur. | enotati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnŏter |
| II sing. | ēnŏtēris, ēnŏtēre |
| III sing. | ēnŏtētur |
| I plur. | ēnŏtēmur |
| II plur. | ēnŏtemĭni |
| III plur. | ēnŏtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnŏtārer |
| II sing. | ēnŏtarēris, ēnŏtarēre |
| III sing. | ēnŏtarētur |
| I plur. | ēnŏtarēmur |
| II plur. | ēnŏtaremĭni |
| III plur. | ēnŏtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | enotatus, a, um sim |
| II sing. | enotatus, a, um sis |
| III sing. | enotatus, a, um sit |
| I plur. | enotati, ae, a simus |
| II plur. | enotati, ae, a sitis |
| III plur. | enotati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enotatus, a, um essem |
| II sing. | enotatus, a, um esses |
| III sing. | enotatus, a, um esset |
| I plur. | enotati, ae, a essemus |
| II plur. | enotati, ae, a essetis |
| III plur. | enotati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēnŏtāre |
| II plur. | ēnŏtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēnŏtātor |
| III sing. | ēnŏtātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēnŏtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| enotatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēnŏtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | enotatus, a, um esse |
| Plurale: | enotati, ae, a esse |
| FUTUR |
| enotatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēnŏtandus, a, um | |