Déclinaison / Conjugueur latin
ēnŭclĕor - Diathèse passive
(ēnŭclĕo, ēnŭclĕas, enucleavi, ēnŭclĕāre, enucleatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnŭclĕor |
| II sing. | ēnŭclĕāris, ēnŭclĕāre |
| III sing. | ēnŭclĕātur |
| I plur. | ēnŭclĕāmur |
| II plur. | ēnŭclĕamĭni |
| III plur. | ēnŭclĕantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnŭclĕābar |
| II sing. | ēnŭclĕabāris, ēnŭclĕabāre |
| III sing. | ēnŭclĕabātur |
| I plur. | ēnŭclĕabāmur |
| II plur. | ēnŭclĕabamĭni |
| III plur. | ēnŭclĕabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēnŭclĕābor |
| II sing. | ēnŭclĕabĕris, ēnŭclĕabĕre |
| III sing. | ēnŭclĕabĭtur |
| I plur. | ēnŭclĕabĭmur |
| II plur. | ēnŭclĕabimĭni |
| III plur. | ēnŭclĕabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | enucleatus, a, um sum |
| II sing. | enucleatus, a, um es |
| III sing. | enucleatus, a, um est |
| I plur. | enucleati, ae, a sumus |
| II plur. | enucleati, ae, a estis |
| III plur. | enucleati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enucleatus, a, um eram |
| II sing. | enucleatus, a, um eras |
| III sing. | enucleatus, a, um erat |
| I plur. | enucleati, ae, a eramus |
| II plur. | enucleati, ae, a eratis |
| III plur. | enucleati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | enucleatus, a, um ero |
| II sing. | enucleatus, a, um eris |
| III sing. | enucleatus, a, um erit |
| I plur. | enucleati, ae, a erimus |
| II plur. | enucleati, ae, a eritis |
| III plur. | enucleati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnŭclĕer |
| II sing. | ēnŭclĕēris, ēnŭclĕēre |
| III sing. | ēnŭclĕētur |
| I plur. | ēnŭclĕēmur |
| II plur. | ēnŭclĕemĭni |
| III plur. | ēnŭclĕentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnŭclĕārer |
| II sing. | ēnŭclĕarēris, ēnŭclĕarēre |
| III sing. | ēnŭclĕarētur |
| I plur. | ēnŭclĕarēmur |
| II plur. | ēnŭclĕaremĭni |
| III plur. | ēnŭclĕarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | enucleatus, a, um sim |
| II sing. | enucleatus, a, um sis |
| III sing. | enucleatus, a, um sit |
| I plur. | enucleati, ae, a simus |
| II plur. | enucleati, ae, a sitis |
| III plur. | enucleati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enucleatus, a, um essem |
| II sing. | enucleatus, a, um esses |
| III sing. | enucleatus, a, um esset |
| I plur. | enucleati, ae, a essemus |
| II plur. | enucleati, ae, a essetis |
| III plur. | enucleati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēnŭclĕāre |
| II plur. | ēnŭclĕamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēnŭclĕātor |
| III sing. | ēnŭclĕātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēnŭclĕantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| enucleatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēnŭclĕāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | enucleatus, a, um esse |
| Plurale: | enucleati, ae, a esse |
| FUTUR |
| enucleatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēnŭclĕandus, a, um | |