Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | epipedus |
| Gen. | epipedi |
| Dat. | epipedo |
| Acc. | epipedum |
| Abl. | epipedo |
| Voc. | epipede |
| PLURIEL |
| Nom. | epipedi |
| Gen. | epipedōrum |
| Dat. | epipedis |
| Acc. | epipedos |
| Abl. | epipedis |
| Voc. | epipedi |
| SINGULIER |
| Nom. | epipedă |
| Gen. | epipedae |
| Dat. | epipedae |
| Acc. | epipedam |
| Abl. | epipedā |
| Voc. | epipedă |
| PLURIEL |
| Nom. | epipedae |
| Gen. | epipedārum |
| Dat. | epipedis |
| Acc. | epipedas |
| Abl. | epipedis |
| Voc. | epipedae |
| SINGULIER |
| Nom. | epipedum |
| Gen. | epipedi |
| Dat. | epipedo |
| Acc. | epipedum |
| Abl. | epipedo |
| Voc. | epipedum |
| PLURIEL |
| Nom. | epipeda |
| Gen. | epipedōrum |
| Dat. | epipedis |
| Acc. | epipeda |
| Abl. | epipedis | |