Déclinaison / Conjugueur latin
ĕpĭtŏmor - Diathèse passive
(ĕpĭtŏmo, ĕpĭtŏmas, epitomavi, ĕpĭtŏmāre, epitomatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ĕpĭtŏmor |
| II sing. | ĕpĭtŏmāris, ĕpĭtŏmāre |
| III sing. | ĕpĭtŏmātur |
| I plur. | ĕpĭtŏmāmur |
| II plur. | ĕpĭtŏmamĭni |
| III plur. | ĕpĭtŏmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĕpĭtŏmābar |
| II sing. | ĕpĭtŏmabāris, ĕpĭtŏmabāre |
| III sing. | ĕpĭtŏmabātur |
| I plur. | ĕpĭtŏmabāmur |
| II plur. | ĕpĭtŏmabamĭni |
| III plur. | ĕpĭtŏmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ĕpĭtŏmābor |
| II sing. | ĕpĭtŏmabĕris, ĕpĭtŏmabĕre |
| III sing. | ĕpĭtŏmabĭtur |
| I plur. | ĕpĭtŏmabĭmur |
| II plur. | ĕpĭtŏmabimĭni |
| III plur. | ĕpĭtŏmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | epitomatus, a, um sum |
| II sing. | epitomatus, a, um es |
| III sing. | epitomatus, a, um est |
| I plur. | epitomati, ae, a sumus |
| II plur. | epitomati, ae, a estis |
| III plur. | epitomati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | epitomatus, a, um eram |
| II sing. | epitomatus, a, um eras |
| III sing. | epitomatus, a, um erat |
| I plur. | epitomati, ae, a eramus |
| II plur. | epitomati, ae, a eratis |
| III plur. | epitomati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | epitomatus, a, um ero |
| II sing. | epitomatus, a, um eris |
| III sing. | epitomatus, a, um erit |
| I plur. | epitomati, ae, a erimus |
| II plur. | epitomati, ae, a eritis |
| III plur. | epitomati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ĕpĭtŏmer |
| II sing. | ĕpĭtŏmēris, ĕpĭtŏmēre |
| III sing. | ĕpĭtŏmētur |
| I plur. | ĕpĭtŏmēmur |
| II plur. | ĕpĭtŏmemĭni |
| III plur. | ĕpĭtŏmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĕpĭtŏmārer |
| II sing. | ĕpĭtŏmarēris, ĕpĭtŏmarēre |
| III sing. | ĕpĭtŏmarētur |
| I plur. | ĕpĭtŏmarēmur |
| II plur. | ĕpĭtŏmaremĭni |
| III plur. | ĕpĭtŏmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | epitomatus, a, um sim |
| II sing. | epitomatus, a, um sis |
| III sing. | epitomatus, a, um sit |
| I plur. | epitomati, ae, a simus |
| II plur. | epitomati, ae, a sitis |
| III plur. | epitomati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | epitomatus, a, um essem |
| II sing. | epitomatus, a, um esses |
| III sing. | epitomatus, a, um esset |
| I plur. | epitomati, ae, a essemus |
| II plur. | epitomati, ae, a essetis |
| III plur. | epitomati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ĕpĭtŏmāre |
| II plur. | ĕpĭtŏmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ĕpĭtŏmātor |
| III sing. | ĕpĭtŏmātor |
| II plur. | |
| III plur. | ĕpĭtŏmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| epitomatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ĕpĭtŏmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | epitomatus, a, um esse |
| Plurale: | epitomati, ae, a esse |
| FUTUR |
| epitomatum esse |
| GERUNDIVO |
| ĕpĭtŏmandus, a, um | |