Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | equitabilis |
| Gen. | equitabilis |
| Dat. | equitabili |
| Acc. | equitabilem |
| Abl. | equitabili |
| Voc. | equitabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | equitabiles |
| Gen. | equitabilĭum |
| Dat. | equitabilĭbus |
| Acc. | equitabiles |
| Abl. | equitabilĭbus |
| Voc. | equitabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | equitabilis |
| Gen. | equitabilis |
| Dat. | equitabili |
| Acc. | equitabilem |
| Abl. | equitabili |
| Voc. | equitabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | equitabiles |
| Gen. | equitabilĭum |
| Dat. | equitabilĭbus |
| Acc. | equitabiles |
| Abl. | equitabilĭbus |
| Voc. | equitabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | equitabile |
| Gen. | equitabilis |
| Dat. | equitabili |
| Acc. | equitabile |
| Abl. | equitabili |
| Voc. | equitabile |
| PLURIEL |
| Nom. | equitabilĭa |
| Gen. | equitabilĭum |
| Dat. | equitabilĭbus |
| Acc. | equitabilĭa |
| Abl. | equitabilĭbus | |