Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēssitor |
| II sing. | ēssitāris, ēssitāre |
| III sing. | ēssitātur |
| I plur. | ēssitāmur |
| II plur. | ēssitamĭni |
| III plur. | ēssitantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēssitābar |
| II sing. | ēssitabāris, ēssitabāre |
| III sing. | ēssitabātur |
| I plur. | ēssitabāmur |
| II plur. | ēssitabamĭni |
| III plur. | ēssitabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēssitābor |
| II sing. | ēssitabĕris, ēssitabĕre |
| III sing. | ēssitabĭtur |
| I plur. | ēssitabĭmur |
| II plur. | ēssitabimĭni |
| III plur. | ēssitabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | essitatus, –a, –um sum |
| II sing. | essitatus, –a, –um es |
| III sing. | essitatus, –a, –um est |
| I plur. | essitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | essitati, –ae, –a estis |
| III plur. | essitati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essitatus, –a, –um eram |
| II sing. | essitatus, –a, –um eras |
| III sing. | essitatus, –a, –um erat |
| I plur. | essitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | essitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | essitati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | essitatus, –a, –um ero |
| II sing. | essitatus, –a, –um eris |
| III sing. | essitatus, –a, –um erit |
| I plur. | essitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | essitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | essitati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēssiter |
| II sing. | ēssitēris, ēssitēre |
| III sing. | ēssitētur |
| I plur. | ēssitēmur |
| II plur. | ēssitemĭni |
| III plur. | ēssitentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēssitārer |
| II sing. | ēssitarēris, ēssitarēre |
| III sing. | ēssitarētur |
| I plur. | ēssitarēmur |
| II plur. | ēssitaremĭni |
| III plur. | ēssitarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | essitatus, –a, –um sim |
| II sing. | essitatus, –a, –um sis |
| III sing. | essitatus, –a, –um sit |
| I plur. | essitati, –ae, –a simus |
| II plur. | essitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | essitati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essitatus, –a, –um essem |
| II sing. | essitatus, –a, –um esses |
| III sing. | essitatus, –a, –um esset |
| I plur. | essitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | essitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | essitati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēssitāre |
| II plur. | ēssitamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēssitātor |
| III sing. | ēssitātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ēssitantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| essitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēssitāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | essitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | essitati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| essitatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēssitandus, –a, –um |
| SUPIN |
| essitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ESSITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
