Déclinaison / Conjugueur latin
ēverbĕro - Diathèse active
(ēverbĕro, ēverbĕras, everberavi, ēverbĕrāre, everberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēverbĕro |
| II sing. | ēverbĕras |
| III sing. | ēverbĕrat |
| I plur. | ēverbĕrāmus |
| II plur. | ēverbĕrātis |
| III plur. | ēverbĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēverbĕrābam |
| II sing. | ēverbĕrābas |
| III sing. | ēverbĕrābat |
| I plur. | ēverbĕrabāmus |
| II plur. | ēverbĕrabātis |
| III plur. | ēverbĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēverbĕrābo |
| II sing. | ēverbĕrābis |
| III sing. | ēverbĕrābit |
| I plur. | ēverbĕrabĭmus |
| II plur. | ēverbĕrabĭtis |
| III plur. | ēverbĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | everberavi |
| II sing. | everberavisti |
| III sing. | everberavit |
| I plur. | everberavĭmus |
| II plur. | everberavistis |
| III plur. | everberavērunt, everberavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | everberavĕram |
| II sing. | everberavĕras |
| III sing. | everberavĕrat |
| I plur. | everberaverāmus |
| II plur. | everberaverātis |
| III plur. | everberavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | everberavĕro |
| II sing. | everberavĕris |
| III sing. | everberavĕrit |
| I plur. | everberaverĭmus |
| II plur. | everberaverĭtis |
| III plur. | everberavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēverbĕrem |
| II sing. | ēverbĕres |
| III sing. | ēverbĕret |
| I plur. | ēverbĕrēmus |
| II plur. | ēverbĕrētis |
| III plur. | ēverbĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēverbĕrārem |
| II sing. | ēverbĕrāres |
| III sing. | ēverbĕrāret |
| I plur. | ēverbĕrarēmus |
| II plur. | ēverbĕrarētis |
| III plur. | ēverbĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | everberavĕrim |
| II sing. | everberavĕris |
| III sing. | everberavĕrit |
| I plur. | everberaverĭmus |
| II plur. | everberaverĭtis |
| III plur. | everberavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | everberavissem |
| II sing. | everberavisses |
| III sing. | everberavisset |
| I plur. | everberavissēmus |
| II plur. | everberavissētis |
| III plur. | everberavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēverbĕra |
| II plur. | ēverbĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | ēverbĕrāto |
| III sing. | ēverbĕrāto |
| II plur. | ēverbĕratōte |
| III plur. | ēverbĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ēverbĕrans, antis |
| FUTUR |
| everberatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ēverbĕrāre |
| PARFAIT |
| everberavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | everberatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | everberatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ēverbĕrandi |
| Datif: | ēverbĕrando |
| Accusatif: | ad ēverbĕrandum |
| Ablatif: | ēverbĕrando |
| SUPIN |
| everberatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EVERBERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|