Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvĭror |
| II sing. | ēvĭrāris, ēvĭrāre |
| III sing. | ēvĭrātur |
| I plur. | ēvĭrāmur |
| II plur. | ēvĭramĭni |
| III plur. | ēvĭrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvĭrābar |
| II sing. | ēvĭrabāris, ēvĭrabāre |
| III sing. | ēvĭrabātur |
| I plur. | ēvĭrabāmur |
| II plur. | ēvĭrabamĭni |
| III plur. | ēvĭrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēvĭrābor |
| II sing. | ēvĭrabĕris, ēvĭrabĕre |
| III sing. | ēvĭrabĭtur |
| I plur. | ēvĭrabĭmur |
| II plur. | ēvĭrabimĭni |
| III plur. | ēvĭrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | eviratus, a, um sum |
| II sing. | eviratus, a, um es |
| III sing. | eviratus, a, um est |
| I plur. | evirati, ae, a sumus |
| II plur. | evirati, ae, a estis |
| III plur. | evirati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eviratus, a, um eram |
| II sing. | eviratus, a, um eras |
| III sing. | eviratus, a, um erat |
| I plur. | evirati, ae, a eramus |
| II plur. | evirati, ae, a eratis |
| III plur. | evirati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | eviratus, a, um ero |
| II sing. | eviratus, a, um eris |
| III sing. | eviratus, a, um erit |
| I plur. | evirati, ae, a erimus |
| II plur. | evirati, ae, a eritis |
| III plur. | evirati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvĭrer |
| II sing. | ēvĭrēris, ēvĭrēre |
| III sing. | ēvĭrētur |
| I plur. | ēvĭrēmur |
| II plur. | ēvĭremĭni |
| III plur. | ēvĭrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvĭrārer |
| II sing. | ēvĭrarēris, ēvĭrarēre |
| III sing. | ēvĭrarētur |
| I plur. | ēvĭrarēmur |
| II plur. | ēvĭraremĭni |
| III plur. | ēvĭrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | eviratus, a, um sim |
| II sing. | eviratus, a, um sis |
| III sing. | eviratus, a, um sit |
| I plur. | evirati, ae, a simus |
| II plur. | evirati, ae, a sitis |
| III plur. | evirati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eviratus, a, um essem |
| II sing. | eviratus, a, um esses |
| III sing. | eviratus, a, um esset |
| I plur. | evirati, ae, a essemus |
| II plur. | evirati, ae, a essetis |
| III plur. | evirati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēvĭrāre |
| II plur. | ēvĭramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēvĭrātor |
| III sing. | ēvĭrātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēvĭrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| eviratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēvĭrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | eviratus, a, um esse |
| Plurale: | evirati, ae, a esse |
| FUTUR |
| eviratum esse |
| GERUNDIVO |
| ēvĭrandus, a, um | |