Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvolgor |
| II sing. | ēvolgāris, ēvolgāre |
| III sing. | ēvolgātur |
| I plur. | ēvolgāmur |
| II plur. | ēvolgamĭni |
| III plur. | ēvolgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvolgābar |
| II sing. | ēvolgabāris, ēvolgabāre |
| III sing. | ēvolgabātur |
| I plur. | ēvolgabāmur |
| II plur. | ēvolgabamĭni |
| III plur. | ēvolgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēvolgābor |
| II sing. | ēvolgabĕris, ēvolgabĕre |
| III sing. | ēvolgabĭtur |
| I plur. | ēvolgabĭmur |
| II plur. | ēvolgabimĭni |
| III plur. | ēvolgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | evolgatus, –a, –um sum |
| II sing. | evolgatus, –a, –um es |
| III sing. | evolgatus, –a, –um est |
| I plur. | evolgati, –ae, –a sumus |
| II plur. | evolgati, –ae, –a estis |
| III plur. | evolgati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evolgatus, –a, –um eram |
| II sing. | evolgatus, –a, –um eras |
| III sing. | evolgatus, –a, –um erat |
| I plur. | evolgati, –ae, –a eramus |
| II plur. | evolgati, –ae, –a eratis |
| III plur. | evolgati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | evolgatus, –a, –um ero |
| II sing. | evolgatus, –a, –um eris |
| III sing. | evolgatus, –a, –um erit |
| I plur. | evolgati, –ae, –a erimus |
| II plur. | evolgati, –ae, –a eritis |
| III plur. | evolgati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvolger |
| II sing. | ēvolgēris, ēvolgēre |
| III sing. | ēvolgētur |
| I plur. | ēvolgēmur |
| II plur. | ēvolgemĭni |
| III plur. | ēvolgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvolgārer |
| II sing. | ēvolgarēris, ēvolgarēre |
| III sing. | ēvolgarētur |
| I plur. | ēvolgarēmur |
| II plur. | ēvolgaremĭni |
| III plur. | ēvolgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | evolgatus, –a, –um sim |
| II sing. | evolgatus, –a, –um sis |
| III sing. | evolgatus, –a, –um sit |
| I plur. | evolgati, –ae, –a simus |
| II plur. | evolgati, –ae, –a sitis |
| III plur. | evolgati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evolgatus, –a, –um essem |
| II sing. | evolgatus, –a, –um esses |
| III sing. | evolgatus, –a, –um esset |
| I plur. | evolgati, –ae, –a essemus |
| II plur. | evolgati, –ae, –a essetis |
| III plur. | evolgati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēvolgāre |
| II plur. | ēvolgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēvolgātor |
| III sing. | ēvolgātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ēvolgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| evolgatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēvolgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | evolgatus, –a, –um esse |
| Plurale: | evolgati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| evolgatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēvolgandus, –a, –um |
| SUPIN |
| evolgatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EVOLGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
