Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvŏmor |
| II sing. | ēvŏmĕris, ēvŏmĕre |
| III sing. | ēvŏmĭtur |
| I plur. | ēvŏmĭmur |
| II plur. | ēvŏmimĭni |
| III plur. | ēvŏmuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvŏmēbar |
| II sing. | ēvŏmebāris, ēvŏmebāre |
| III sing. | ēvŏmebātur |
| I plur. | ēvŏmebāmur |
| II plur. | ēvŏmebamĭni |
| III plur. | ēvŏmebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēvŏmar |
| II sing. | ēvŏmēris, ēvŏmēre |
| III sing. | ēvŏmētur |
| I plur. | ēvŏmēmur |
| II plur. | ēvŏmemĭni |
| III plur. | ēvŏmentur |
| PARFAIT |
| I sing. | evomitus, a, um sum |
| II sing. | evomitus, a, um es |
| III sing. | evomitus, a, um est |
| I plur. | evomiti, ae, a sumus |
| II plur. | evomiti, ae, a estis |
| III plur. | evomiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evomitus, a, um eram |
| II sing. | evomitus, a, um eras |
| III sing. | evomitus, a, um erat |
| I plur. | evomiti, ae, a eramus |
| II plur. | evomiti, ae, a eratis |
| III plur. | evomiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | evomitus, a, um ero |
| II sing. | evomitus, a, um eris |
| III sing. | evomitus, a, um erit |
| I plur. | evomiti, ae, a erimus |
| II plur. | evomiti, ae, a eritis |
| III plur. | evomiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvŏmar |
| II sing. | ēvŏmāris, ēvŏmāre |
| III sing. | ēvŏmātur |
| I plur. | ēvŏmāmur |
| II plur. | ēvŏmamĭni |
| III plur. | ēvŏmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvŏmĕrer |
| II sing. | ēvŏmerēris, ēvŏmerēre |
| III sing. | ēvŏmerētur |
| I plur. | ēvŏmerēmur |
| II plur. | ēvŏmeremĭni |
| III plur. | ēvŏmerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | evomitus, a, um sim |
| II sing. | evomitus, a, um sis |
| III sing. | evomitus, a, um sit |
| I plur. | evomiti, ae, a simus |
| II plur. | evomiti, ae, a sitis |
| III plur. | evomiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evomitus, a, um essem |
| II sing. | evomitus, a, um esses |
| III sing. | evomitus, a, um esset |
| I plur. | evomiti, ae, a essemus |
| II plur. | evomiti, ae, a essetis |
| III plur. | evomiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēvŏmĕre |
| II plur. | ēvŏmimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēvŏmĭtor |
| III sing. | ēvŏmĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | ēvŏmuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| evomitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēvŏmi |
| PARFAIT |
| Singolare: | evomitus, a, um esse |
| Plurale: | evomiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| evomitum esse |
| GERUNDIVO |
| ēvŏmendus, a, um |
| SUPIN |
| evomitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EVOMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|