Déclinaison / Conjugueur latin
exaggĕro - Diathèse active
(exaggĕro, exaggĕras, exaggeravi, exaggĕrāre, exaggeratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exaggĕro |
| II sing. | exaggĕras |
| III sing. | exaggĕrat |
| I plur. | exaggĕrāmus |
| II plur. | exaggĕrātis |
| III plur. | exaggĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaggĕrābam |
| II sing. | exaggĕrābas |
| III sing. | exaggĕrābat |
| I plur. | exaggĕrabāmus |
| II plur. | exaggĕrabātis |
| III plur. | exaggĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exaggĕrābo |
| II sing. | exaggĕrābis |
| III sing. | exaggĕrābit |
| I plur. | exaggĕrabĭmus |
| II plur. | exaggĕrabĭtis |
| III plur. | exaggĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exaggeravi |
| II sing. | exaggeravisti |
| III sing. | exaggeravit |
| I plur. | exaggeravĭmus |
| II plur. | exaggeravistis |
| III plur. | exaggeravērunt, exaggeravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaggeravĕram |
| II sing. | exaggeravĕras |
| III sing. | exaggeravĕrat |
| I plur. | exaggeraverāmus |
| II plur. | exaggeraverātis |
| III plur. | exaggeravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exaggeravĕro |
| II sing. | exaggeravĕris |
| III sing. | exaggeravĕrit |
| I plur. | exaggeraverĭmus |
| II plur. | exaggeraverĭtis |
| III plur. | exaggeravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exaggĕrem |
| II sing. | exaggĕres |
| III sing. | exaggĕret |
| I plur. | exaggĕrēmus |
| II plur. | exaggĕrētis |
| III plur. | exaggĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaggĕrārem |
| II sing. | exaggĕrāres |
| III sing. | exaggĕrāret |
| I plur. | exaggĕrarēmus |
| II plur. | exaggĕrarētis |
| III plur. | exaggĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exaggeravĕrim |
| II sing. | exaggeravĕris |
| III sing. | exaggeravĕrit |
| I plur. | exaggeraverĭmus |
| II plur. | exaggeraverĭtis |
| III plur. | exaggeravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaggeravissem |
| II sing. | exaggeravisses |
| III sing. | exaggeravisset |
| I plur. | exaggeravissēmus |
| II plur. | exaggeravissētis |
| III plur. | exaggeravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exaggĕra |
| II plur. | exaggĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | exaggĕrāto |
| III sing. | exaggĕrāto |
| II plur. | exaggĕratōte |
| III plur. | exaggĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exaggĕrans, antis |
| FUTUR |
| exaggeratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exaggĕrāre |
| PARFAIT |
| exaggeravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exaggeratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exaggeratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exaggĕrandi |
| Datif: | exaggĕrando |
| Accusatif: | ad exaggĕrandum |
| Ablatif: | exaggĕrando |
| SUPIN |
| exaggeratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXAGGERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|