Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | exalburnatus |
| Gen. | exalburnati |
| Dat. | exalburnato |
| Acc. | exalburnatum |
| Abl. | exalburnato |
| Voc. | exalburnate |
| PLURIEL |
| Nom. | exalburnati |
| Gen. | exalburnatōrum |
| Dat. | exalburnatis |
| Acc. | exalburnatos |
| Abl. | exalburnatis |
| Voc. | exalburnati |
| SINGULIER |
| Nom. | exalburnată |
| Gen. | exalburnatae |
| Dat. | exalburnatae |
| Acc. | exalburnatam |
| Abl. | exalburnatā |
| Voc. | exalburnată |
| PLURIEL |
| Nom. | exalburnatae |
| Gen. | exalburnatārum |
| Dat. | exalburnatis |
| Acc. | exalburnatas |
| Abl. | exalburnatis |
| Voc. | exalburnatae |
| SINGULIER |
| Nom. | exalburnatum |
| Gen. | exalburnati |
| Dat. | exalburnato |
| Acc. | exalburnatum |
| Abl. | exalburnato |
| Voc. | exalburnatum |
| PLURIEL |
| Nom. | exalburnata |
| Gen. | exalburnatōrum |
| Dat. | exalburnatis |
| Acc. | exalburnata |
| Abl. | exalburnatis | |